بررسی میزان لیشمانیاکشی گونه های آرتمیزیای بومی استان خراسان رضوی در شرایط برون تنی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی میزان لیشمانیاکشی گونه های آرتمیزیای بومی استان خراسان رضوی در شرایط برون تنی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی میزان لیشمانیاکشی گونه های آرتمیزیای بومی استان خراسان رضوی در شرایط برون تنی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی میزان لیشمانیاکشی گونه های آرتمیزیای بومی استان خراسان رضوی در شرایط برون تنی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی میزان لیشمانیاکشی گونه های آرتمیزیای بومی استان خراسان رضوی در شرایط برون تنی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان

تعداد صفحات :۸

زمینه و هدف: لیشمانیا ماژور مسوول ایجاد لیشمانیوز جلدی است که تعداد زیادی از مردم دنیا به آن مبتلا بوده یا در خطر ابتلا قرار دارند. داروهای مورد استفاده برای درمان لیشمانیوز عوارض جانبی نا مطلوبی داشته یا موثر نیستند. با توجه به شیوع روز افزون لیشمانیوز جلدی، تولید داروی لیشمانیا کش جدید و موثر بسیار ضروری است. گونه های مختلف گیاه آرتمیزیا (Artemisia spp.) فعالیت لیشمانیا کشی دارند ولی گزارشی درباره گونه های بومی استان خراسان وجود ندارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر لیشمانیا کشی عصاره های مختلف ۱۱ گونه بومی گیاه آرتمیزیا می باشد.روش بررسی: یازده گونه گیاه آرتمیزیای بومی استان خراسان جمع آوری شده و عصاره های اتانولی، اتیل استاتی، دی کلرومتانی و هگزانی آنها تهیه شد. پروماستیگوتهای لیشمانیا ماژور در محیط کشت RPMI در in vitro کشت داده شدند. تاثیر عصاره های مذکور بر بقای پروماسیتگوتها توسط تست MTT ارزیابی و بصورت ۵۰% غلظت مهاری (IC50) محاسبه گردید.یافته ها: غلظتهای مختلف تمامی عصاره ها تکثیر پروماسیتگوتها را بطور وابسته به دوز مهار کردند. عصاره های اتانولی قویترین و عصاره های هگزانی ضعیف ترین تاثیر لیشمانیاکشی (بجز (A.fragrans را داشتند. عصاره های اتانولی (IC50:0.025) A.ciniformis, (IC50:0.025) A.kulbadica و (IC50:0.080) A.santolina قویترین تاثیر لیشمانیاکشی را در مقایسه با سایر گونه ها نشان دادند. تاثیر عصاره های اتیل استاتی تمام گونه ها بجز A.turanica و A fragrans قویتر از عصاره دی کلرومتانی آنها بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصله، آرتمیزیاهای بومی کشور می توانند گیاهان مناسبی برای بررسی خاصیت لیشمانیا کشی در in vivo باشند. بدین منظور، جداسازی و تعیین ساختار ترکیبات موثر آنها در آینده امری ضروری بنظر می رسد.

کلید واژه: آرتمیزیا (.Artemisia spp)، فعالیت لیشمانیاکشی، لیشمانیا ماژور، پروماستیگوت