تعیین ضرایب حساسیت گندم زمستانه به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رشد در شرایط آب و هوایی مشهد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین ضرایب حساسیت گندم زمستانه به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رشد در شرایط آب و هوایی مشهد دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین ضرایب حساسیت گندم زمستانه به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رشد در شرایط آب و هوایی مشهد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین ضرایب حساسیت گندم زمستانه به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رشد در شرایط آب و هوایی مشهد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین ضرایب حساسیت گندم زمستانه به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رشد در شرایط آب و هوایی مشهد :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهشهای زراعی ایران

تعداد صفحات :۱۳

به منظور بررسی اثر تنش رطوبتی در مراحل مختلف رشد گندم زمستانه رقم C-73-5 و اثر آن بر عملکرد، آزمایشی در منطقه مشهد با ارتفاع ۹۸۵ متر از سطح دریا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی شامل هفت تیمار در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای‌ آزمایش عبارت بودند از: T1: آبیاری بدون تنش رطوبتی درطول دوه رشد (تیمار شاهد)، T2: آبیاری با قطع آب در مرحله جوانه زنی و رشد سبزینه ای، T3: آبیاری با قطع آب در مرحله پنجه زنی، T4: آبیاری با قطع آب در مرحله ساقه دهی، T5: آبیاری با قطع آب در مرحله خوشه دهی، T6: آبیاری با قطع آب در مرحله دانه بندی و T7: آبیاری با قطع آب در مرحله رسیدن دانه. آبیاری در تمام تیمارها به صورت کرتی بود. در طول آزمایش رطوبت خاک توسط نوترون متر اندازه گیری شد و سپس مقدار تبخیر – تعرق توسط روش بیلان آبی تعیین گردید. مقدار ناچیز باران در طی آزمایش تیمارهای تحت تنش را مختل نکرد. نتایج به دست آمده نشان داد که پروفیل رطوبتی خاک در زمان هایی که تیمار بخصوصی تحت تنش رطوبتی قرار گرفته بود، به طور محسوسی از پروفیل سایر تیمارها خشک تر بود. در هر زمان خاص، نفوذ عمقی توسط روش های عددی از پروفیل رطوبتی در دو مقطع زمانی در انتهای منقطه توسعه ریشه محاسبه گردید. در برخی از مواقع که گیاه تحت تنش قرار داشت، نفوذ عمقی منفی به دست آمد که بیانگر استخراج آب از اعماق پایین تر ریشه بود. پس از برداشت محصول و تعیین مقدار دانه تولید شده، ضرایب حساسیت گیاه به تنش رطوبتی محاسبه گردید. ضرایب حساسیت به دست آمده مشخص ساخت که مرحله خوشه دهی حساس ترین مرحله رشد به کم آبی می باشد. چنین نتیجه ای توسط سایر محققین نیز تایید شده است. با این وجود مقادیر ضرایب حساسیت به دست آمده اختلافاتی را با مقادیر گزارش شده در منابع نشان می دهد. احتمالا رقم و واریته گندم مورد آزمایش، شدت تنش و برخی عوامل ناشناخته ممکن است این اختلافات راتوجیه کنند. تحلیل های آماری در این پژوهش نشان داد که تنش در مرحله خوشه دهی، پنجه زنی و ساقه دهی بیشترین تاثیر را به ترتیب بر عملکرد، شاخص سطح برگ و ارتفاع گیاه دارد. همچنین با بررسی مقایسه میانگین ها مشاهده شد که تنش در مرحله خوشه دهی از طریق کاهش تعداد سنبله بیش از وزن دانه و تعداد دانه در سنبله بر عملکرد تاثیر دارد. مدل هایی نیز به منظور برآورد عملکرد در واحد سطح و عملکرد در واحد آب مصرفی به دست آمد. نتایج نشان داد که مدل های برآورد عملکرد در واحد آب به طور کلی از ضرایب همبستگی پایین تری نسبت به مدل های برآورد عملکرد در واحد سطح برخوردارند.

کلید واژه: گندم زمستانه، کم آبیاری، تابع تولید محصول از آب، مشهد