مقایسه دو روش بیهوشی کامل وریدی (TIVA) (پروپوفول – آلفانتانیل با میدازولام – آلفنتانیل) با ماسک در بیماران تحت عمل (D&C) تشخیصی (الکتیو) بیمارستان دکتر شریعتی –۱۳۸۱

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه دو روش بیهوشی کامل وریدی (TIVA) (پروپوفول – آلفانتانیل با میدازولام – آلفنتانیل) با ماسک در بیماران تحت عمل (D&C) تشخیصی (الکتیو) بیمارستان دکتر شریعتی –۱۳۸۱ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه دو روش بیهوشی کامل وریدی (TIVA) (پروپوفول – آلفانتانیل با میدازولام – آلفنتانیل) با ماسک در بیماران تحت عمل (D&C) تشخیصی (الکتیو) بیمارستان دکتر شریعتی –۱۳۸۱  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه دو روش بیهوشی کامل وریدی (TIVA) (پروپوفول – آلفانتانیل با میدازولام – آلفنتانیل) با ماسک در بیماران تحت عمل (D&C) تشخیصی (الکتیو) بیمارستان دکتر شریعتی –۱۳۸۱،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه دو روش بیهوشی کامل وریدی (TIVA) (پروپوفول – آلفانتانیل با میدازولام – آلفنتانیل) با ماسک در بیماران تحت عمل (D&C) تشخیصی (الکتیو) بیمارستان دکتر شریعتی –۱۳۸۱ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی

تعداد صفحات :۱۰

بیهوشی کامل داخل ورودی یا Total IV Anesthesia (TIVA) نسبت به بیهوشی استنشاقی معایب و و مزایای مختلفی دارد. بدین منظور تاکنون داروهای بسیاری مورد آزمون قرار گرفته اند. پروپوفول به عنوان آخرین داروی بیهوشی ابداع شده در علم بیهوشی بوده و یکی از اعضاء خانواده آلکیل فنولها به حساب می آید و هم اکنون پروپوفول به عنوان بهترین دارو برای تزریق مداوم در بیهوشی مطرح است. ابداع میدازولام به عنوان اولین بنزودیازپین محلول در آب جزو مهمترین گامها در علم بیهوشی به حساب می آید. و از آن نیز می توان به صورت انفوزیون برای بیهوشی استفاده کرد. مواد و روشها: در این مطالعه که به روش کارآزمایی دو سوکور اجرا شده است, به منظور بررسی اثرات همودینامیک در دو روش بیهوشی کامل وریدی (TIVA) (پروپوفول – آلفنتانیل با میدازولام – آلفنتانیل) ۶۰ بیمار مونث که تحت عمل dilatation and Curettage (D&C) در بیمارستان دکتر شریعتی تهران در طی سال ۱۳۸۱ قرار گرفته بودند به این مطالعه وارد شدند.یافته ها: بین میانگین سن در دوگروه پروپوفول و میدازولام اختلاف معنی داری وجود نداشت.(P<0.05) .همچنین بین فشار خون و ضربان قلب بیماران پیش از بیهوشی نیز اختلاف معنی داری وجود نداشت (P<0.05). پس از القای بیهوشی در هر دو گروه افت فشار خون واضح دیده شد علیرغم اینکه شاخص ترین تغییر همودینامیک پس از اینداکشن با پروپوفول کاهش SVR است که در گروه میدازولام به مراتب از گروه پروپوفول بیشتر بود (۸۵ میلیمتر در برابر ۷۳ میلیمتر) (P<0.05) به دنبال این کاهش فشار خون، ضربان قلب در هر دو گروه افزایش یافته بود و این افزایش در گروه پروپوفول بسیار ملایم تر از گروه میدازولام بود (۹۸ ضربه در دقیقه در برابر ۱۱۸ ضربه در دقیقه) .(P<0.05) در مورد میانگین آلفنتانیل تزریق شده نیز اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد و دو گروه از این نظر با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند (P<0.05). اما مدت زمان اقامت بیماران در ریکاوری در گروه پروپوفول – آلفنتانیل به میزان معنی داری از گروه میدازولام کوتاه تر بود (۲۵ دقیقه در مقابل ۳۹ دقیقه).(P<0.05) نتیجه گیری و توصیه ها: این نتایج مشابه نتایج Vuyk و همکارانش است. در مطالعه آنها نیز مدت زمان ریکاوری که توسط آزمونهای سایکوموتور سنجیده می شد، به طور معنی دارتری در گروه پروپوفول کوتاهتر بود و میزان خواب آلودگی، آگاهی به زمان و مکان همگی در گروه پروپوفول کوتاهتر از گروه میدازولام بودند. میانگین زمان ترخیص در این مطالعه بسیار کوتاهتر از زمان ترخیص در مطالعه مشابه می باشد. در نهایت اینکه با توجه به یافته های به دست آمده از این مطالعه و مطالعات مشابه، می توان نتیجه گرفت که برای TIVA پروپوفول از میدازولام داروی مناسبتری برای بیماران سرپایی محسوب می گردد و می تواند هزینه های بستری را کاهش دهد. در مطالعات بعدی می توان با به کارگیری انواع دیگر مخدرها و انواع دیگر بیهوش کننده ها ترکیب پروپوفول – آلفنتانیل را با این ترکیبات مقایسه نمود. همچنین استفاده از داروهای مختلف این داروهای مختلف این داروها همراه با سایر مخدرها می تواند جالب باشد.

کلید واژه: