متره و برآورد

متره و برآورد :
یعنی محاسبه تمامی قسمتهای ساختمانی اعم از : آجر کاری ، شفته ریزی ، بتن ریزی ، کاشی کاری ، کف سازی ، عاتیکاری – اجرای سقف ، اجرای اندود سفید کاری و غیره… که مشخص می شود به چه اندازه مصالح نیاز است تا این ساختمان با مشخصاتخواسته شدن بنا شود.
طراحی :
رسم نقشه ، دتایلها . طرخهای اجرائی که در دست اقدام است ، رسم کلیه پلانها ، دادن طرح جهت برسی ، رسم برش و نماها و غیره…
نظارت :
نظارت بر نحو: اجرای تمامی مراحل ساختمانی و بازدید از حین اجراء تمامی مراحل ساختمانی که در دست اجراء است. که اگر خطا یا اشتباهی در کار باشد توسط مهندس تذکر داده شود و صحیح آن اجراء شود.
محاسبه :
محاسبه ستونها و تیرهایی که برای پوشش سقف به کار می رود . محاسبه میلگردهای پی و همچنین محاسبه زیر بنای ( قدیم و جدید) ساختمان.
نقشه برداری :
مشخص کردن اظلاع زمین مورد نظر و پیاده کردن نقشه توسط دوربین نقشه برداری و مشخص نقشه بردار. دوربینهای که در نقشه برداری به کار می رود            عبارتند از:
دوربین = نیوو
دوربین تنودولیت
پیاده کردن نقشه
هر ساختمانی که در آن منطقه احداث می گردد با رعایت بر و کف تعیین شده که از طریق شهرداری منطقه اعلام می گردد بایستی بنا شود.
قبل از پیاده کردن نقشه ، باید عملیات تسطیح و پاکسازی محل ساختمان را انجام دهیم این عملیات شامل تخریب بناهای موجود و غیر قابل استفاده ، ریشهکنی بوته ها و درختان، تمیز کردن نخاله ها و سنگ و کلوخ است. تخریب ساختمانها کاری تخصصی است و باید توسط افرادی که در این کار مهارت دارند انجام شود . ریشه کنی درختان را می توان توسط ابزار های دستی یا مکانیکی انجام داد. بریدن درختان را باید به افراد ماهر واگذار کرد. محل احداث ساختمان باید کاملاً از چمن و دیگر نباتات پاکسازی شود این عمل در واقع برای گیاهان زنده و نباتات باشد. در نتیجه خاک سطحی سست شده و به آسانی فشرده می شود که این خاک برای ساختمان سازی مناسب نیست. پس این خاک باید با ماشین آلات خاکبرداری یا با وسایل دستی مانند بیل و فرغون برداشته و به محل مناسبی حمل شود. در ضمن چنانچه سطح زمین ناصاف باشد باید با گردرویابا وسایل دستی تسطیح و خاکهای اضافی به محل دیگری برده شود.
منظور ازپیاده کردن نقشه ، مشخص کردن گوشه ها و محور ها و اظلاع طرح بر روی زمین است که به وسیله متر کشی یا دوربینهای نقشه برداری تعیین می شود و سپس میخ کوبی و رنگریزی می شود.
به بیان ساده تر پیاده کردن نقشه بر روی زمین مرحله ای بین طرح و شروع عملیات ساختمانی است.
سطح بنای ساختمان یاسطح   سطحی که  کلیه خطوط نراز به کمک آن ترسیم نموده و از روی آن ارتفاع کفها دیوارها و سقفها را تعیین می کنیم.
گود برداری
در کلیه ساختمانهایی که تمام یا قسمتی از ساختمان پایین تر از سطح طبیعی زمین احداث شود باید گود برداری انجام شود. گاهی ممکن است عمق گودبرداری به چندین متر برسد.
گودبرداری ممکن است با وسایل مانند : بیل مکانیکی و یا لودر و در صورت محدودیت زمین یا عدم در دسترسی به ماشین آلات از وسایل دستی مانند: بیل و کلنگ و فرغون و در عمق زیاد یا در منطقه وسیع مثل پارکینگهای زیر زمین ، انبار های بزرگ زیر زمینی و غیره … با کمک سایر ماشین آلات ساختمانی انجام می شود.
گودبرداری به دوصورت محدود و نامحدود صورت می گیرد:
نامحدود: زمینهای نسبتاً وسیعی است که اطراف آن هیچ گونه ساختمانی نباشد برای گودبرداری این گونه زمینها از ماشین آلاتی نظیر: بیل مکانیکی برای کندن زمین و همچنین خاکهای حاصله از گودبرداری را با کامیون حمل و به محلهای مشخص شده دیگری تخلیه می کنند.
محدود: منظور زمین نسبتاً کوچکی است که اطراف آن ساخته شده باشد و اگر این گودبرداری ( برای زیرزمین یاپارکینگ) پایین تر از سطح زمین همسایه باشد برای جلوگیری از فشار ساختمان مجاور و نسشت احتمالی و نهایتاً تخریب آنها باید گودبرداری توسط ماشین آلات با کمال دقت و رعایت مسائل ایمنی انجام می گیرد. زیرا لرزش ناشی از کندن خاک و جابجا شدن ماشین آلات می تواند به ساختمان مجاور آسیب برساند و به طوری که ساختمان نشست کرده و دیوارها و سقف آنها ترکها ایجاد می شود که خود نشانه فروریختن ساختمان خواهد شد.
برای جلوگیری از این عوارض باید عمل گودبرداری را به فاصله ای متناسب از دیوار مجاور انجام داد که بستگی به عمق زمین و فشار وارده دارد و همچنین همزمان با عملیات خاکبرداری باید دیوارهای ساختمانی با ثمعبندی چوبی و یا فلزی مهار شود.
چنانچه عمق گودبرداری بیش از ۱۰ متر باشد برای جلوگیری از ریزش خاکهای بدنه گودبرداری و مهار کردن آن باید اقدام به ثمع کوبی کرد.
طریقه براورد خاکبرداری.
پیش از اجرای هر پروژه احداث بنا ، ممکن است نیاز به خاکبرداری داشته باشیم که هزینه آن به نوع زمین مورد خاکبرداری بستگی دارد. زیرا زمین چنانچه سخت و دژ باشد خاک برداری آن گران تمام می شود.
خاکبرداری معمولاً به دو روش انجام می شود :
الف) خاکبرداری و حمل دستی : این گونه خاکبرداری در صورتی مقرون بهسرفه است که حجم آن کم و یا موقعیت محلی زمین به نحوی باشد که امکان بهره گیری از ماشین آلات وجود نداشته باشد.
ب) خاکبرداری مکانیزه : اگر حجم خاکبرداری زیاد باشد از لودر استفاده می کنند و خاک برداشته شده را با کامیون حمل می کنند. چنانچه زمین از نوع سخت باشد ، برای کندن آن از بولدوزر استفاده می کنند که در این صورت هزینه  خاکبرداری افزایش خواهد یافت. در مورد کندن هاخ و یا خاکبرداری مسیرهای طولی با عرض کم مانند جوی و کانال ها ، می توانیم از بیل مکانیکی استفاده کنیم.
نکته شاین توجه این است که پس از کندن زمین ، حجم خاک انباشته شده ، افزایش می یابد که این افزایش حجم ، گاهی به ۳۰% حجم خاک برداشته شده می رسد.
به عنوان مثال : اگر حجم خاکبرداری شده در زمین ۳۰۰M3 متر مکعب باشد ، حجم خاک انباشته شده به ۴۰۰ متر مکعب خواهد رسید.
لازم به تذکر است که در فهرست جهاد ، سازمان برنامه ، برای این ازدیاد حجم هیچگونه اضافه بهاء منظور نشده و پرداختی بابت آن صورت نمی گیرد.
اما در پروژه های خصوصی ازدیاد حجم خاکبرداری باید در هزینه منظور گردد.
لازم به ذکر است که هزینه خاکبرداری با نوع زمین رابطه زمین دارد.
انواع زمینها : زمینهای بیلی ، زمینهای کلنگی ، زمینهای دژ یا دج ، زمینهای گسلی.
اجرای پی شفته آهکی
این نوع پل ساده ترین نوع پی سازی است که برای ساختمانهای کوچک و کم ارتفاع مانند ساختمانهای ۱یا۲ طبقه به کار می روند و مصرف نسبتاً زیادی ندارد.
مصالح در این نوع پی ( شفته آهکی) عبارت است از:
خاک ، دانه های سنگی ، غیر یا گرد آهک ، که با آب مخلوط می کنند ، میزان اهک مصرفی ۲۰۰ تا ۲۵۰    خاک است. مقدار آهک بستگی به مقدار خاک رس مصرفی در شفته دارد یعنی هر چه خاک رس بیشتر باشد ، مقدار اهک نیز بیشتر خواهد بود.
با افزودن قلوه سنگ به مخلوط مقاومت آن بیشتر می شود.
برای ساختن پی شفته آهکی مصالح فوق را به صورت خشک با هم مخلوط می کنند و سپس آب به آن اضافه می کنیم و سپس آن را چندین بار با بیل و یا وسایل مکانیکی زیر و رو می کنیم تا خمیر یکنواخت و  نسبتاً شلی بدست آید.
سپس آن را در داخل محل پی کاملاً با آب مرطوب شده است به ضخامت ۲۰ تا ۳۰ cm ریخته و سطح آن را صاف کرده و سپس ان را به مدت دو روز رها می کنند تا آب آن تبخیر یا جذب خاک بشود.
پس روی آن را با غلتک دستی یا کمپکتور می کوبند تا کاملاً متراکم شود مجدداً به ضخامت قبلی با روش فوق شفته ریزی کرده و مانند فوق عمل می کنند تا شفته به ارتفاع مورد نظر برسد.
که این پی شفته بهد از خشک شدن آماده برای مراحل بعدی یعنی آماده برای کرسی چینی و سپس اجرای دیوار چینی است.
برای تهیه کلیه ملاتها باید به میزان آب ظرف اندازه گیری و زمان مصرف آن توجه داشت.
نکته : استفاده از آهک در ملات اگر به صورت خمیر باشد بهتر است خاصیت خمیر آهک در این است که دانه های آهکی خیس خورده و آخلی از سنگ آهک و عمل باز شدن دانه های آهکی به طول کامل انجام پذیرفته است و بهترین نوع آهک برای ملات سازی است.
کف سازی در زیر زمین
در مناطقی که زمین کاملاً خشک است برای کف سازی یک لایه بتن به ضخامت ۱۰cm روی زمین می ریزند و پس از لرزاندن بتن آن را با تخته ماله صاف می کنند پوشش نهایی کف ممکن است ملات ماسه سیمان ، سنگ فرش ، موازئیک فرش و غیره باشد.
اما در مناطقی که زمین رطوبت کمی دارد به روش زیر عمل می کنیم.
ابتدا خاک زیرین را می کوبند و سپس روی آن را حداقل ۲۵cm قلوه سنگ درشت پخش می کنند . سپس روی تمام سطح قلوه سنگها شن ریزی می کنند تا تمام قلوه سنگها را بپوشاند و بتن کمتری را مصرف کند و تمام ؟؟؟ و خرجها را پر کند.
پس از کوبیدن شنهای روی قلوه سنگ و همسطح کردن آن ، بتنی با عیار سیمانی   کیلوگرم در متر مکعب می ریزند به ضخامت ۷تا ۱۰ cm وبتن ریخته شده را با تخته ماله صاف می کنند.
ولی اگر در مناطق رطوبت زمین زیاد باشد و قلوه سنگها نتوانند از نفوذ رطوبت حاصل از زمین جلوگیری کنند باید از عایقهای رطوبتی نظیر عایق رطوبتی قیر وگونی استفاده کرد.
برای این منظور پساز ریختن یا ( چیدن) قلوه سنگها ، شن ریزی و بتن ریزی روی بتن یک لایه قیر و گونی می کشند و برای اینکه عایق صدمه نبیند روی آن را یک قشر ملات ماسه و سیمان می کشند.
و سپس پوشش نهایی را در صورت لزوم انجام می دهند که ممکن است که ؟؟؟ نهایی کف سنگ فرش و یا موزائیک فرش باشد.
اجرای عایقهای رطوبتی در کف.
عایقها رطوبتی اصولاً برای پیشگیری از نفوذ رطوبت به داخل ساختمان یا مصالح ساختمانی به کار می رود. چون مصالح ساختمانی در مقابل رطوبت دوام خود را از دست می دهند و می پوسند.
قسمتهایی از ساختمان که در مجاورت رطوبت قرار دارند عایقکاری می شوند.
انواع عایقهای رطوبتی که در ساختمان سازی به کارمی روند و کاربرد فراوانی دارند:
شمعهای قیری ، گونی های قیر اندود ، ورقهای قیر اندود ، قیرو گونی / پوششهای لاستیکی و دوغاب شیشه ای از انواع عایقهای رطوبتی است.
عایقی که ما در اینجا به کار برده ایم عایق رطوبتی قیر و گونی است.
قیر به داشتن دلایل فوق به کار می رود : به دلیل داشتن دو خاصیت مهم یعنی غیر قابل نفوذ بودن در برابر آب و چسبندگی ، یکی از مصالح پر مصرف ساختمان است.
پس از کرسی چینی سطح و کناره های آن را با ملات ماسه وسیمان نرم اندود کرده و سطح آن را کاملاً صاف می کنیم پس از خشک شدن ماسه و سیمان قیر مناسب با آب و هوای محل زا ذوب کرده وبه مقدار حداکثر   روس سطح کرسی چینی و کناره های آن با ارتفاع حداقل ۱۰cm از هر طرفی با قیر می پوشانیم . سپس گونی مصرفی را به عرض ۲۰ cm بیشتر از عرض کرسی چینی آماده کرده و روی آن پهن می کنیم و یک لایه قیر و گونی دیگر می کشیم.
در صورتی که عایقکاری در دو لایه باشد مانند قبل لایه دوم را اجراء کرده.
پس دیوار چینی راروی کرسی و پی عایق شده ، شروع می کنیم.
اجرای کرسی چینی
کلیه ساختمانهای مسکونی ( عیر از بناهایی که زیر زمین دارند) را قدری از کف حیاط کوچه و یا خیابان قدری بلندتر می سازند این مقدار بلندی را اصطلاحاً کرسی یا مسنی نامیده می شود.
کل عمل کرسی چینی را بر سه دلیل انجام می دهیم :
اول : انسان تمایل دارد قدری بزرگتر از زمین زینفع زندگی کند و بدین دلیل احساس امنیت بیشتری می کند.
دوم : اختلاف ارتفاع طبقه  همکف از سطح زمینمانع از ورود خاک ، خاشاک و برف و باران به داخل اتاقها می شود.
سوم : برای سطح کردن اتقاها و قسمتهای پایین زمین را به وسیله کرسی چینی با قسمتهای بلند آن هم سطح می کنیم.
عرضکرسی چینی معمولاً بین ۵تا۱۰ cm از عرض دیوار اصلی در هر طرف ساختمان زیادتر انتخاب می شود و در کل بستگی به ارتفاع دیوار دارد. عرض کرسی چینی باید از دیواری که روی آن قرار می گیرد بیشتر باشد.
کرسی چینی دیوارهای ۲۲ و ۳۵ cm به ترتیب ۳۵و۴۵cm باید باشد.
–    کرسی چینی مورد نظر ما . کرسی چینی با مصالح آجری است:
که به صورت ردیفهای پس آجری روی پی انجام می شود تا باربه سطح بزرگتری از فونداسیون توزیع می شود . این کرسی چینی با آجر و ملات مرغوب و با رعایت قواعد آجر چینی انجام می گیرد و همچنین ما می توانیم به صورت پلکانی اجراء کنیم.
ردیفهای آجری کرسی چینی حتی الامکان به صورت کله ای چیده می شود و چنانچه به آجرهای راسته نیاز باشد انها را در مرکز دیوار قرار می دهند.
اجرای قالب بندی و آرماتور گزاری فونداسیون
ابتدا میلگرد ها با توجه به قطر واندازه مورد  نظر را برش می دهند ، سپس شبکه کف شنالوده و همچنین قفسه شناژ را مطابق جزئیات مورد نظر به هم می بافیم و سپس اقدام به ساخت بدنه و کف فالبها می کنیم چوب مصرفی در این قالبها از درختان سوزنی برگ نظیر کاج و سرو هستند که از نظر جنس ، نرم و دارای صمغ زیاد و بوی تندی می باشند. الیاف صمغی در برش عرضی به صورت نقاط روشن و در برش طولی خارج از مرکز به صورت خطوط تیره رنگ دیده می شوند و رنگهای متفاوت و تا حدودی شفاف دارند. این چوبها اکثراً به صورت الوار عرضه می شوند و هزینه ارزی زیاد این چوبها مارا بر آن می دارد که در مصرف آن دقت و صرفه جویی کنیم و در زمان انبار شدن به نحو مطلوبی از آنها نگهداری کنیم.
پهنای تخته ها بین ۱۰تا۳۰cm و ضخامت انها بین ۵/۲ تا۳ cm در طولهای تا ۴متر متغیر است در ساخت قالبها باید نکاتی را مدنظر داشت از قبیل:
سطح صاف قابلها در داخل که در تماس با بتن قرار خواهد گرفت نصب گردد ، فاصله پشت بندها حداکثر ۶۰mc ، میخها به صورت مایل وزیگراگی کوبیده شونده بامواد رهاساز (روغن) سطح قالبها چرب شود. سپس شروع به درست کردن قالبها می کنیم.
عاملی را که باید کنترل کنیم گونیا کردن گوشه های قالب می باشد که              می توان به وسیله دوربین یا گونیا ، یا متر کردن گوشه های متقابل قالب آن را کنترل نمود . پس از نصب قالبها شبکه کف شالوده ها که قبلاً آماده شده با دقت در محل دور استقرار پیدا می کندو.
–    فاصله نگهداری به فواصل ۶۰cmنصب می شوند.
و سپس قفسه شناژ را در محل تلاش آن با شبکه شالوهد به وسیله سیم تسول به هم وصل می کنیم.
پی کنی
در پی کنی بایستی طوری زمین را شکاف داد که به زمین همسایه نفوذ نکرده .        پی کنی در زمین های نرم به وسیله ابزار ساختمانی مانند ک بیل ،کلنگ ، و غیره صورت می گیرد.
مهمترین عضو سازه است و تمامی بارهای سازه ای به پی منتقل می شود
پی کنی در زمینهای بزرگ سخت و دج  به وسیله ماشینهای مکانیکی مانند: بیل مکانیکی و غیره… صورت می گیرد.
سپس به وسیله بیل و فرغون از محل خاکبرداری به محلی دورتر ازکار تخلیه می شود . عرض پی کنی برای دیوارهای باربر ۳۵ cm سانتیمتر بین ۷۰تا۸۰cm سانتی متر است و همچنین عرض پی کنی برای دیوارهای باربر ۲۰تا۲۵cm سانتیمتری بین ۵۰تا۶۰cm سانتی متر است.
برای دیوارهای ۱۰و ۱۵ cm سانتی متری احتیاجی بر کندند پی نیست . همچنین در زیر درها نیز پی کنی صورت نمی گیرد.
در صورتی که در زمین دوم جهت کندن پی ریزش خاک وجود داشته باشد به وسیله تنک تسن توسط قالبهای چوبی صورت می گیرد.
پی کنی در زمینهای دج : عمق پی در اینگونه زمینها معمولاً بین ۸۰تا ۱۰۰cm سانتیمتر و در بعضی موارد ۱۲۰ سانتیمتر است. ریزش خاک در این زمینها بخصوص در عمق های معمولی بسیار کم است.
پی کنی در زمینهای ماسه ای : چون پی کنی در این گونه زمینها همیشه با خطر ریزش روبرو است بهترین حالت ودر عین حال ساده ترین روش برای جلوگیری از احتمال ریزش پی کنی به حالت شیبدار کنده می شود زاویه شیب بر حسب شدت ریزش تا ۴۵درجه متغیر است.
پی کنی در زمینهای سنگی : پی کنی در زمینهای سنگی بسیار مشکل و باید توسط ماشین آلات مکانیکی و کمپرسوری انجام گیرد. عمق پی حداقل ۷۵cm در مناطق گرمسیر حداقل ۵۰cm است.
پی کنی در زمین های دج
زمین دج به رمینی اطلاق می شود که از شضنهای ریز و درشت و خاک تشکیل شده باشد. چون عناصر تشکیل دهندهه این گونه زمینها دارای ابعاد مختلفی است . زمین کاملاً فشرده دارای تراکم زیادی است زیرا دانه های ریز فضای خالی بین دانه ها ی شن را پر کرده و باعث متراکم شدنزمین می شوند مقاومت فشاری زمینهای دج معمولاً در مورد   کیلو گرم بر سانتیمتر مربع بوده ولی تا   ، کیلو گرم بر سانتی متر نیز دیده شده است.
زمینهای دج بهعلت اینکه دانه های آنخیلی خوب به همدیگر می چسبند به سختی کنده می شود و حجم آن پس از کنده شدن ۲۵تا۳۰% درصد زیاد می شود.
پی کنی به ۲ منظور انجام می شود : یکی دسترسی به زمین سخت ومقاوم . زیرا بارهای ساختمان نهایتاً به زمین منتقل می شود . در نتیجه زیر پی باید مطمئاً باشد و نشست نکند و دیگری اینکه برای محافظت پی ساختمان و جلوگیری از اثرات جوی مانند یخزدگی و نیروی جانبی پس از پیاده کردن نقشه بر روی زمین شروع به پی کنی می کنیم.
پی کنی در زمینهای که ازط نظر جنس و مقاومت زمین وجود آبهای سطحی و عمق با هم تفاوت دارند فرق دارند.
ابعاد پی کنی به ابعاد پی وعمق پی کنی به ارتفاع پی و شرایط اقلیمی بستگی دارد. یعنی در مناطق که در زمستان آب و هوای سرد دارند و یا بارندگی زیاد می شود وخطر یخزدگی برای پی وجود دارد عمق پی را بیشتر از مناطق معتدل و گرمسیر در نظر می گیرند و بر هر حال در هر نوع آب و هوایی عمق پی کنی نباید کمتر از ۵۰cm سانتیمتر باشد.
عمق پی کنی در اینگونه زمینها معمولاص بین ۸۰تا ۱۰۰ cm سانتی متر و در بعضی موارد ۱۲۰ cm است. پی کنی در زمین های دج نسبتاً آسان بوده و خطر ریزش به خصوص در مورد عمقهای معمولی بسیار کم است ،  اضافه عرض پی برای قالب بندی در این نوع زمینها حدود cm15 سانتیمتر در هر طرف است.
پی سازی
قبل از پی سازی باید کف پی راآماده کرد ، بدین صورت که کاملاً مسطح و عاری از هر گونه مواد ذائد باشد.
نکته مهم اینجاست که کف پی نباید با خاک دستی یا مصالح غیر مقاوم پر شده باشد برای تسطیح و آماده سازی کف پی رابا بتون سبک (هگر) و با عیار ۱۵۰   کیلوگرم در متر مکعب به ضخامت ۱۰ cm در کف پی می ریزند.
پی ها از نظر مصالح به پنج دسته تقسیم می شوند که عبارتند از :
پی های شفتهآهکی ، پی های آجری ، پی های سنگی ، پی های بتونی و پی های فلزی.
ولی پی که در مد نظر ما است وما می خواهیم در پروژه ساختمانی آن را به اجراء در آوریم پی نواری با مصالح بتنی مسلح است. زیرا پی هایی که با بتن مسطح ساخته می شوند بهترین پی در کارهای ساختمانی به شمار می رود.
برای ساختمانهایی سبک نیز پی های غیر مسلح از نوع نواری آن بسیار مناسب خواهد بود. زاویه پخش بار در پی های بتونی بین ْ۳۰ تا ْ۴۵ درجه است.
پی سازی با بتون مسلح به این روش است که:
کف زمین را با بتون مگر به اندازه ۱۰cm می ریزند . سپس سطح پی از قالب بندی می کنند سپس بتن ساخته شده رادر داخل آب می ریزند و آن را ویبره میکنند تا بین اصطلاحاً جا بیفتد.
قبل از بتن ریزی باید میلگرد ها و کلافهای بتونی را در قالب جای داد پس بتن ریزی انجام شود. عمل بارگذاری باید حداقل ۷ روز پس از پی ریزی انجام شود. یعنی بعد از ۷ روز آماده است تا دیوار سازی که مرحله اول بارگذاری است انجام شود.
بازدید از شناژ.
شناژ را معمولاً روی پی و مسنی و دقیقاً زیر دیوارها انجام می دهند که باعث می شود تکانهای افقی ساختمان که در واقع اکثر آنرا نشست و بارهای اضافه تشکیل می دهد را به یک میزان و هماهنگ به پی ونهایتاً به زمین منتقل به زمین می کند .درواقع شناژ بندی تحتانی تمام افراد ساختمان را به هم کلاف و متصل می کند.
معمولاً شنارژها را ۲۵*۲۵cm سانتیمتر  در نظر می گیریم که این شناژ دارای ۴چهار میلگرد اصلی در چهار گوشه شناژ می باشد و خاموتها به فاصله ۳۰cmسانتی متر می باشد واین چهار میلگرد را به وسیله خاموت به هم کلاف می کنند .
و اما بتن شناژ ،ما خود شناژ را در نظر می گیریم و در هر ضلع به فاصله ۵/۲cmسانتی متر قالب را بزرگتر می بندیم .به این ۵/۲ cmاضافه بتن خور می گویند.
ما در نظارت یاد گرفتیم که تمام این بتون خورها و میلگردهای اصلی را چک کنیم و اگر اشکال خاصی داشت آن را رد گزارش خود یاداشت کنیم.
شناژ بندی تحتانی که به صورت افقی و عمودی است از آرماتورهای ۱۴و ۱۶  که در راستا استفاده شده و خاموتهایی که از ۸      استفاده کرده بودند و در نقطه ای که ممسیر شناژ عوض ساده بود از آرماتورهای (L شکل )استفاده شده.
بتن موردمصرف شده را از عیار ۳۰۰ کیلوگرم در متر مکعب استفاده شده بود.تهیه و توزیع بتن به وسیله دستگاه تراک میکسر و دستگاه پمپاژ توزیع می شود.
بعداً از بتن ریزی توسط ویبراتور متراکم می ششود تا فضاهای خالی خارج شود.
انواع شناژ : عمودی ،تحتانی ،فوقانی
انواع پی :نواری ،صفحه ای  ،منفرد
انواع میلگرد : آبدار      و ساده 
نتیجه می گیریم که شناژ بندی این پی ساختمانی بر اساس اصول خواسته شده اجرا و مقاومت  خوبی دارند.
پی سنگی و نحوه اجرای آن .
ای پی سنگهای طبیعی و در نقاطی  که سنگ فراوان و ارزان د رمدسترس باشد ساخته می شود.سنگی که برای پی سازی انتخاب می شود باید سالم باشد و بدون پوسیدگی باشد و معمولاً از انواع سنگهای لاشه ای شکسته باشد.از سنگهای قلوه ای و مدور نباید برای پی سازی استفاده کرد،زیرا روی هم می لغزند و حالت ناپایداری در پی به وجود می آمدند.اگر از سنگهای قلوه ای برای پی سازی استفاده می شود باید آنها را شکست.
عرض پی سنگی باید از عرض دیداری که روی آن قرار می گیرد از هر طرف حداقل ۱۵سانتیمتر بیشتر باشد. در مواقعی که ارتفاع پی زیاد است از پی سنگی استفاده می شود.
قبل از مصرف سنگ باید به چند نکته توجه داشت .چنانچه بدنه های سنگ گل آلود یا آلودگیهای دیگری داشته باشد باید با آب شسته شود و پس از تمیز شدن مصرف شود.همچنین هنگام مصرف باید آن را مرطوب کرد تا پیوند بین ملات و سنگ به خوبی انجام شودژ و ما ارتفاع هر نقطه سنگ نباید از عرض آن زیادتر باشد و نیز از سنگهای تیز نباید استفاده کرد مگر آنکه تیزی آن را با تپک و چکش شکسته ،تا صاف یا اصطلاحاً قواره گردد.برای پی سازی با سنگ از دو نوع ملات ماسه آهک و ملات ماسه سیمان استفاده می ششود .اولی موقعی که بار  وارده برین کم باشد و دومی زمانی که بار زیاد باشد.
نحوه اجرای پیهای سنگی :
 روش اجرا چنین است که اول کف پی را ملات ریزی کرده و سنگهای بزرگ را با رعایت پیوند کامل پهلوی هم چیده می شوند و بین آنها را با سنگهای لاشه ای کوچکتر پر می کنند و سپس لابه لای آن را با ملات پر می کنند به طوری که هیچ منفذ و سوراخی بین سنگها باقی نماند و در ضمن ملات خدود ۴سانتی متر شود.
پس رج دوم را با رعایت پیوند کامل و بدون فضای خالی و بدن بندهای برشی (عمودی )بر روی رج قبلی چیده می شود و این عمل را رج  به رج تا خاتمه پی سازی همچنان ادامه می دهند ،تا پی به سطح مورد نظر برسد.زاویه پخش بار در پی های سنگی حدود ۴۵درجه است.تا پی به سطح مورد نظر برسد.زاویه پخش بار در پی های سنگی حدود ۴۵درجه است.
قیر و گونی دیوار زیر زمین
در مواقعی که پشت دیواری زمین طبیعی قرار گرفته یا خاکریز می شود (مانند دیوارهای کناری زیر زمین)رطوبت از طریق بدنه دیوار نفوذ خواهد کرد. که برای جلوگیری از رطوبت باید دیوار ،را عایقکاری کنیم.
روش اجرای قیر و گونی مسنی است با این تفاوت که قیر و گونی مسنی در سطحی افقی انجام می گیرد ولی عایقکاری زیر زمین به صورت عمودی اجرا می شود.
بدین منظوریک ۱۱یا ۲۲ cmروی مسنی زیر زمین چیده می شود،روی دیوار کف مسنی را با ماسه و سیمان به ضخامت ۲ cm به صورت کیسه ای اندود می کنیم تا سطح صافی برای زیر سازی عایقکاری به وجود آید.
پس از خشک شدن اندود ماسه و سیما روی آن،یک لایه قیر،۷۰-۶۰مذاب حدود ۵/۱کیلوگرم در هر متر مربع به طور یکنواخت کشیده می شود.
و در حالی که قیر هنوز گرم است یک ردیف گونی به عرض ۱۰۰تا ۱۱۵cm روی آن گسترده و بر روی سطح فشار داده می شود.به طوری که در تمام نقاط ،گونی  کاملاً به قیر بچسبد .سپس با رعایت پوش حداقل ۱۰ cm سانتی متر از عرض گونی ردیف دوم را روی گونی ردیف اول می چسبانیم و بقیه ردیفها ر ابه۹ همین نحو ادامه می دهیم.
تا یک لایه گونی کاملاً برسطح تیر اندود و در روی ریوار بچسبد.در صورتی که لازم باشد قشر دوم همانند قشر اول اجرا می شود.
نکته:عایکاری کفها با بلوکاژ کردن یا قیر اندود آنها انجام می گیرد و عایقکاری سقفها که حائز اهمیت می باشد ،در جای خود تشریح خواهد شد.
اجرای دیوار سازی.
هدف از دیوار سازی که به منظور تحمل فشار و جلوگیری از نفوذ عوامل جوی مانند بادو برف و باران سرما و گرما و نیز جلوگیری از انتعال صدا ، تقسیم فضاهای داخلی ساختمان به فضاها و اتاقهای مختلف و غیره به کار برده می شود.
دیوار ها از نظر وظیفه ای که بر عهده دارند ، باربر و غیره باربر تقسیم بندی می شوند. و دیوار ها از نظر مصالح : آجری و بلوکی ، سنگی ، بتونی ، چوبی ، فلزی و بتونی و کلی تقسیم می شوند. در اینجا دیوار مورد نظر ما که در پروژه ساختمانی اجراء شده و به بازدید ما در آمد. دیوار باربر آجری است که با ملات ماسه سیمان و آجری فشاری توپر ساخته می شود.
این دیوار وزن سقف و سایر بارهای وارده از ساختمان مانند وزن اشیاء و وسایلی که در فضاهای مختلف قرار می گیرند را تحمل می کنند و این وزن را به کرسی و پی منتقل می کند.  مصالح اصلی این دیوارها آجر است که در کشور ما در اندازه های مختلفی نظیر اندازه های ۵×10×21 یا ۵×5/10×22 ساخته می شوند.
ملاتی که در اجرای دیوار آجری به کار برده می شود مناسب ترین ملات برای آجری کاری است که مخلوطی از ماسه شسته و سیمان به نسبت ۲۰۰ تا ۳۵۰   و ماسه است که با مقدار مورد نیاز آب تهیه می شود.
ارتفاع دیوار به ضخامت آن بستگی دارد.
نکته مهمی که در آجرکاری به کار می رود این است تمامی آجرها قبل از مصرف باید زنجاب شوند و سطح آجرکاری نیز باید افقی بوده.
حتی الامکان آجرها باید درسته به کار برده شوند تا از مقاومت دیوار باربر کاسته نشود چون هم خسارت مالی و هم خسارت جانی را در پیش خواهد داشت.
نحوه اجرای دیوارهای آجری .
روش اجراء و ساخت انواع دیوارهای باربر و مفید باربر با نحوه پیوندها و اتصالات و سایر نکات از قبیل شاغول کردن ، ریسمانی کردن ، هشتگرد روابند را باید مورد توجه قرار داد.
در اینجا چند نکته که هنگام اجرای دیوارهای آجری ضروری به نظم می رسد ، را ذکر می کنیم:
–    آجر مصرفی فشاری باید دارای مقاومت بیش از ۵۰  سانتیمتر مربع باشد. سالم و دارای کناره های تیز و بدون آلودگی و مواد خارجی می باشد. حتی الامکان آجر درسته به کار برده و از بهکار بردن آجرهای شکسته خود داری شود زیرا باعث مصرف زیادتر ملات می شود که از مقاومت دیوار کاسته می شود.
–    آجرها قبل از مصرف باید زنجاب یعنی از آب اشباح شوند و برای این منظور یا آجرها را داخل بشکه آب فرو می برند و یا با شیلنگ به قدری روی آنها آب می پاشد که دیگر آب جذب نکرده و سپس آنها را مصرف می کنند در غیر این صورت اگر آجری به صورت خشک مصرف شود سریعاً آب ملات را می مکد و از اتصال آجر با ملات جلوگیری می کند . همچنین درهوای گرم پس از آجر کاری باید روی آن را آبپاشی کرد و در هوای کمتر از ۵ درجه سانتیگراد ( هوای سرد) نباید اجر چینی کرد.
–    سطح آجری کاری در هرردیف باید کاملاً  افقی بوده و بهشکل موجی نباشد. زیرا پخش باردر سطوح افقی یکنواخت صورت می گیرد.
–    هنگام آجر چینی در قسمتهای مختلف ساختمان ، اختلاف ارتفاع آجرکاری هر قسمت نباید بیشتر از یک متر از سایر قسمتها باشد.
–    در گوشه ها محلهای تقاطع دیوار ها باید یک رج در میان قفل دست قفل کامل ایجاد شود و گوشه های بیرونی دیوارها نیز نباید در هر رج قفل و سبق کامل داشته باشند که برای این منظور نباید دیوار چینی گوشه های را امتداد قائم متوقف می شود . به عبارت دیگر در گوشه ها باید یک ردیف راسته با یک ردیف کله ضلع دیگر باشد .همچنین درز قائم در طرف داخل و خارج دیوار نباید روی هم قرار گیرند .یعنی فاصله درزهای قائم دو ردیف متوالی باید به اندازه  طول آجر تا حداقل    طول آن از هم فاصله داشته باشد.
بازدید از سقف کاری (آجر کاری )
بعد ار اجرای شناژ روی شناژ را عایق بندی کرده و طبق نقشه دیوارها را بالا می آوریم یا دیوار چینی را شروع می کنیم .که دیوارها معمولاً بار بر یا (۳۵ cm)سانتی متر نیمه بار بر یا (۲۵cm )سانتی متر و جدات کنند ،یا پارتیشن (۱۵-۱۰cm ) سانتی متر می باشد.
که معمولاً در نظارت وابسته بودن دیوارها ،،گونیا بودن گوشه ها ،پیوند بین دو دیوار (لاریز لابند و صلیبی و غیره )تراز کردن سطح کلیه دیوارها ،مورد بازدید قرار می گیرد همچنین شاغولی کردن و هشتگیر کردن و وابند را باید مورد بررسی کرد.
ضخامت دیوارها ی آجری :
با توجه به ابعاد آجر ،ضخامت دیوارهای آجری بار بر ۳۵cm سانتی متر یا ۵/۱آجر برای ستاختمانهای تا ۲ طبقه و ۴۵cm یا ۲آجر برای ساختمانهای ۲تا چهار طیقه به کار می رود.ساختمانهایبیشتر از ۴طبقه را با دیوار آجری معمولاً نمی سازند چون هم مشکلات اجرایی دارد و هم مقاومت لازم را ندارد در عین حال مقرون به صرفه نیست.
بعضی اوقات دیوارهای بار بر را ۲۲cm سانتی متر ی یعنی یک آجره می سازند که این نوع دیوار فقط برای دهانههای کوچک (کمتر از ۳متر)بابار بسیار کم و ارتفاع حداکثر ۳متر به کار می رود .دیوارهای ۵۵سانتی متری یا ۵/۲آجره برای کرسی چینی زیر دیوارهای باربر  5/1تا ۲ آجره و دیوارهای ۳آجره یا بیشتر برای دیوارهای ساختمان به کار می رود.ارتفاع دیوار آجری ،فاصله عمودی بین کف تا زیر سقفهر طبقه است که به آن طول آزاد دیوار هم گفته می شود.
ارتفاع دیوار با ضخامت آن رابطه مستقیم دارد.
یعنی هر چه ارتفاع دیوار زیاد باشد ،ضخامت آن هم باید بیشتر باشد.
اجرای دیوارهای جدا کننده.
این نوع دیوارها همانطور که از اسمشان پیدا است نقش جدا کردن فضاهای مختلف ساختمان را بر عهده داند و هیچ گونه وظیفه بار بری نداشته و از نظظر نوع مصالح ممکن است در ساخت آنها از آجر فشاری ،سفالی ،یا مجوف و یا از جنس قطعات کچی و یا دیوارهای پیش ساخته سبک بتونی و بالاخره دیوارهای چوبی و فلزی استفاده کرد.
نکته مهم این است این دیوارها  از هر جنسی که باشند باید حتی المقدور وزن آنها سبک باشد،خصوصاً هنگامی که روی سقف طبقات زیرین قرار می گیرند .در ضمن این دیوارها باید عایق صوت و حرارت باشند.
دیواری که مد نظر ما است دیوار پیش ساخته کچی است :
این دیوارها از بلوکهای گچی تشکیل می شوند وابعاد این بلوکها،۶/۶۶×50 cm و ضخامت ۸cm که در کارخانه تولید می شوند .این بلوکها از گچ نرم و مرغوب ساختمانی تهیه می شوند.و چهار طرف هر بلوک دارای کام و زبانه ای که موجب اتصال آن به یکدیگر و استحکام دیوارز می شود.از مزایای این دیوار ها سبک بودن ،نصب آسان و سریع است و چون ضخامت آن کم است ،فضای کمتری را نسبت به دیوارهای جدا کننده دیگر اشغال می کند و معمولاً پس از نصب نیازی به گچ کشی ندارد .این قطعات به صورت توچر و تو خالی ساخته می شوند.
مزیت دیگر این دیوارها این است که بدون وارد ساختن صدمه جدی به ساختمان یا ایجاد مشکلات اساسی امکان جمع کردن و مصب مجدد آنها درمکان دیگر وجود دارد.
نحوه اجراء :
پس از اتصال بلوکهای کچی در جای مورد نظر به یکدیگر باید کلیه درزهای افقی و عمودی آن با ملات درز بند پر می شود تا دیوار به صورت یکپارچه عمل کند و حرکات حفیف ساختمان باعث گسیختگی درزها نشود.
ملات درز بند نیز گچ آماده است.
اجرای کلاف (شناژ )زیر سقف.
معمولاً سر تیر آهنها را مستقیماً و بدون هیچ گونه رابطه ای رویدیوا رهای باربر آجری قرار می دهند و بین تیر آهنها را با طاق ضربی می پوشانند .این روش با وجود این که بسیار متداول است ،اما نقاط ضعفی دارد که انجام آن صحیح نیست .اولاً تقسیم نا مناسب خواهد بود.زیرا سر تیر آهن ب روی یک یا ۲آجر قرار می گیرد و امکان خرد شدن آجر زیاد است  ثانیاً به دلیل عدم درگیری مناسب بین سقف و دیوارها ساختمان در برابر زلزله ا زمقاومت خوبی بر خوردار نخواهد بود.چون ایران یکی از کشورهای زلزله خیز است ،باید پیش بینی های لازم برای ایجاد ایمنی ساختمان دربرابر نیروهای زلزله به عمل آورد ایجاد کلاف بتنی بر روی دیوارها و اتصال تیر آهنها به این کلاف برای ایمن سازی ساختمان در مقابل نیروهای افقی زلزله بسیار موثر است. طبق آیین نامه های زلزله چنانچه سقف از نوع طاق مندس باشد ،تیر آهنها سقف باید در داخل کلاف بتن آرمه مهار شوند یا به صفهات فلزی که روی کلاف افقی بتن آرمه مهار شده اند به ریق مناسبی متصل شوند این کلاف ها باید روی کلیه دیوارها ی بار بر اصلی اجرا شوند.
اجرای کلاف بتنی :
پس از اجرای آجر چینی دیوا رها ،قسمت بالای آنها را برای کلاف بتنی ،قالب بندی کنند (قالب چوبی یا فلزی )و آرماتورهای لازم را در قالب می گذارند یا قرار می دهند باید حداقل ۴عدد آرماتور آجدار     12 mm میلیمتر و خاموتهایی به نظر ۶    mm میلیمتر به فواصل ۱۵ cm سانتی متر از یکدیگر در کلاف بتنی به کار رود.
تعدادی صفحه فولادی را به وسیله قلابهایی که به زیر آنها جوش شده اند .به شبکه آرماتور وصل می کنند .فواصل این صفحات بستگی به فاصله تیر آهنها از یکدیگر دارد(فاصله تیر آهنها ۹۰تا ۱۱۰cm )بتن ۲۵۰ سیمان د رمتر مکعب را به ارتفاع حداقل ۲۰cm سانتی متر درقالب می ریزند و به اندازه کافی می لرزانند تا متراکم شود.
کلاف بتنی و صفحات فلزی مهار شد در آن باید کاملاً تراز باشد .
اجرای طاق ضربی
در تیر ریزی بعد از تیر ریزی و کلاف کردن تیرها به یکدیگر (توسط جوش) شروع به پوشش می رسد .در طاق بندی مقدار خیز لازم قابع دهانه است
یعنی هر چه فاصله دو تیر آهن از هم کمتر باشد به خیز کمتری نیاز است و هرچه فاصله تیر آهنها از هم زیاد باشد خیز بیشتری نیاز است.
معمولاً فاصله تیر آهنها و یا دهانه طاق ضربی ربین ۹۰تا ۱۱۰cm در نظر می گیرند و خیز آن را در حدود ۳تا ۵ cm در نظر گرفته و اجرا می شود.
مصالح طاق ضربی :۱درجه  2ملات طاق ضربی
در طاق ضربی معمولاً از آجر فشاری استفاده می شود .باید توجه داشته داشت که قبل از مصرف آجر در طاق ضربی حتماً گرد و خاکی سطوح آجر ،که مانع از چسبیدن آجر به ملات می شود با آب کاملاً تمیز شود .در طاق ضربی به علت نیاز به گیرایی سریع ،معمولاً از ملات گچ و خاک استفاده می شود…