مقاله تاثیر سیستم های مختلف تغذیه ای (آلی، شیمیایی، تلفیقی) و باکتری های افزاینده رشد (PGPR) برعملکرد دانه، روغن و اسیدهای چرب آفتابگردان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر سیستم های مختلف تغذیه ای (آلی، شیمیایی، تلفیقی) و باکتری های افزاینده رشد (PGPR) برعملکرد دانه، روغن و اسیدهای چرب آفتابگردان دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر سیستم های مختلف تغذیه ای (آلی، شیمیایی، تلفیقی) و باکتری های افزاینده رشد (PGPR) برعملکرد دانه، روغن و اسیدهای چرب آفتابگردان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر سیستم های مختلف تغذیه ای (آلی، شیمیایی، تلفیقی) و باکتری های افزاینده رشد (PGPR) برعملکرد دانه، روغن و اسیدهای چرب آفتابگردان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر سیستم های مختلف تغذیه ای (آلی، شیمیایی، تلفیقی) و باکتری های افزاینده رشد (PGPR) برعملکرد دانه، روغن و اسیدهای چرب آفتابگردان :

مقاله تاثیر سیستم های مختلف تغذیه ای (آلی، شیمیایی، تلفیقی) و باکتری های افزاینده رشد (PGPR) برعملکرد دانه، روغن و اسیدهای چرب آفتابگردان که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۹ در مجله علوم و صنایع غذایی از صفحه ۱ تا ۱۰ منتشر شده است.
نام: تاثیر سیستم های مختلف تغذیه ای (آلی، شیمیایی، تلفیقی) و باکتری های افزاینده رشد (PGPR) برعملکرد دانه، روغن و اسیدهای چرب آفتابگردان
این مقاله دارای ۱۰ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله آفتابگردان
مقاله باکتری های افزاینده رشد
مقاله سیستم تغذیه
مقاله عملکرد دانه
مقاله روغن و اسید چرب

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
به منظور مطالعه تاثیر سیستم های تغذیه آلی، شیمیایی، تلفیقی و باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد دانه، میزان روغن و ترکیب اسید های چرب رقم آلستار آفتابگردان، آزمایشی در سال ۱۳۸۶ در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در راستای کاهش مصرف کود های شیمیایی، اصلاح خاک و بهبود وضعیت تغذیه گیاه اجرا گردید. عامل اصلی در ۵ سطح کودی شامل ۱۰۰ درصد آلی (F1)، ۲۵ درصد شیمیایی و ۷۵ درصد آلی (F2)،۵۰ درصد شیمیایی و۵۰ درصد آلی (F3)،۷۵ درصد شیمیایی و ۲۵ درصد آلی (F4) و ۱۰۰ درصد شیمیایی(F5) و عامل فرعی در ۲ سطح تلقیح شامل (I1) بذور تلقیح شده به ازتوباکتر و آزوسپریلیوم و(I0) بذور تلقیح نشده با استفاده از طرح های کرت های خرد شده در چارچوب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار بررسی گردید. نتایج بیانگر آن است عملکرد دانه به طور معنی داری در سیستم تلفیقی بیشتر از سایر سیستم های شیمیایی و آلی بود (F3›F4›F2›F5›F1) .بیشترین و کمترین درصد روغن به ترتیب در تیمار F1 ( 100درصد آلی) و تیمار ۵۰( F3درصد آلی +۵۰ درصد شیمیایی) به دست آمد. اسیدهای چرب اشباع (اسید پالمیتیک و اسید استئاریک) در پاسخ به افزایش کود آلی به طور معنی داری در سیستم های تغذیه کاهش یافته در حالیکه اسیدهای چرب غیر اشباع (اسید اولئیک و اسید لینولئیک) افزایش یافتند. بیشترین میزان اسید لینولئیک و اسید اولئیک بترتیب در سیستم ۱۰۰ درصد کود آلی(F1) و سیستم تغذیه تلفیقی (F3)ایجاد شد. نتایج نشان داد تلقیح بذرها با باکتری های افزاینده رشد موجب بهبود خصوصیات کیفی و کمی آفتابگردان گردید. بطوریکه سبب افزایش معنی دار عملکرد دانه، میزان روغن و اسید های چرب غیر اشباع و کاهش اسید های چرب اشباع روغن در مقایسه با تیمار کنترل گردید.