بررسی مورچه های آتشین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی مورچه های آتشین دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی مورچه های آتشین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز بررسی مورچه های آتشین۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مورچه های آتشین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی مورچه های آتشین :

بررسی مورچه های آتشین

تاریخچه:

مورچه‌های سیاه آتشین وارده، به طور اتفاقی از آمریکای جنوبی به صورت تغییرپذیر وراد آلباما شده‌اند. اوّلین گزارش در سال ۱۹۱۸ داده شد. توزیع آن تاکنون منحصر به قسمتهایی از می‌سی‌سی‌پی و آلیاما شده است.

مورچه های قرمز آتشین وارده از حدود سال ۱۹۳۰ وارد شده‌اند و بیشتر از ۲۶۰ میلیون جریب زمین در نه منطقه جنوب شرقی آمریکا آلوده شده‌اند که شامل بیشتر قسمتهای فلوریدا، جورحیا، جنوب کارولینا، تینیس، آلباما، می‌سی‌سی‌پی، آرکانزاس، و تگزاس و اوکلاهوما می‌باشد.

این‌گونه خیلی فراوان شده است. و وقتی زیاد شده‌اند خیلی از مورچه‌های بومی را بیرون کرده‌اند. توانایی انتشار در غرب و باقی ماندن در آریزونای جنوبی و در طول سواحل اقیانوس آرام تا واشنگتن وجود دارد.

مورچه‌ها سرتاسر جهان روی می‌دهند. مورچه‌های دروگر در غرب رود می‌سی‌سی‌پی و جنوب وجود دارد. که گونه‌های مشترک شامل مورچه‌ دروگر غربی
Polyygomyrmex occidentalis، مورچه‌های قرمز دروگر p barduts ، مورچه‌های دروگر کالیفرنیا p. californicus و مورچه دروگر فلوریدایی p. badius می باشد.

مورچه برنده برگ تگزاس در نیمه شرقی تگزاس غرب مرکزی لویسیانا رخ می‌دهد.

در شمال شرقی آمریکا مورچه‌های مزارع و مورچه پیاده رو و مورچه‌های قرمز، و Alleg heney mound و گونه‌های مشترکی در مناطق چمنزار هستند. خیلی از گونه‌های مورچه‌ها در چمنزارها در منطقه آمریکا بومی شده‌اند.

بیولوژی:

کلنی‌ مورچه‌های آتشین قرمز وارده شامل نوزادان و چندین نوع از بالغین هستند

۱- نرهای بالدار که قابل شناسایی از ماده‌ها هستند با سر کوچکتر

۲- ماده‌های قرمز متمایل به قهوه‌ای بالدار

۳- کارگرها

مورچه‌های کارگر ماده های عقیم بدون بال هستند. آنها با دفاع کردن ملکه از مزاحمها و باغذا دادن ملکه، تنها غذایی که کارگران ابتدا خورده‌اند و با رهاندن ملکه از خطر، از ملکه محافظت می‌کنند. آنها همیچنین به جستجوی غذا می‌پردازند و از نوزادان مراقبت می‌کنند. نوزادان در تخم کرمی رنگ ساخته می‌شوند و سپس لارو و پوپ ایجاد می‌شود.

شکل بالدار مورچه یا دارای قدرت تولید مثل در تپه‌های خاکی زندگی می‌کنند تا زمانی که برای جفت‌گیری به پرواز درمی‌آیند. جفت‌گیری اغلب در بعدازظهرها و بعد از یک دوره بارندگی رخ می‌دهد. پروازهای جفت‌گیری بیشتر در بهار و پاییز رخ می‌دهد. نرها بعد از جفت‌گیری می‌میرند. در حالیکه ملکه بارور شده به زمین می‌آید تا یک مکان جهت آشیانه پیدا کند. بالهای ملکه می‌افتد و او شروع به حفر یک حفره می کند که کلنی جدید را شروع کند. بعضی اوقات چندین ملکه با هم در یک آشیانه می‌توانند پیدا شوند.

یک ملکه جدید باردار شده حدود دو جین تخم می‌گذارد هنگامی که آنها باز می‌شود ۷ تا ۱۰ روز بعد لارو ایجاد می‌شود که به وسیله ملکه غذا می‌خورند. بعد از آن که ملکه توسط کاگرها تغذیه می‌شود می‌تواند تا حدود ۸۰۰تخم در روز بگذارد. لاروها در عرض ۶ تا ۱۰ روز تکامل می‌یابند و بعداً پوپ تبدیل می‌شود. بالغ ها ۱۵ـ ۹ روز ظاهر می‌شوند.

متوسط هر کلنی شامل ۰۰۰/۱۰۰ تا ۰۰۰/۵۰۰ کارگر و چندین صد شکل بالدار و ملکه‌ هستند ملکه می‌تواند ۷ سال یا بیشتر زندگی کند در حالیکه کارگرها عموماً حدود ۵ هفته زندگی می‌کنند. هرچند که آنها می‌توانند بیشتر زنده بماند.

دو نوع مورچه‌های آتشین وراده وجود دارد. شکل تک ملکه‌ای و شکل چندین ملکه‌ای.

کارگرها در کلنی‌های تک ملکه‌ای داخل زمین زندگی می‌کنند کارگران در کلنی‌های چندین ملکه‌ای آزادانه از یک تپه به تپه دیگر حرکت می کند که نتیجه‌اش یک افزایش برجسته‌ای در تعدد تپه‌ها در هر جریپ زمین بوده است.

مناطقی که به وسیله کلنی‌های تک ملکه‌ای آلوده شده‌اند حدود ۴۰ تا ۱۵۰ تپه در هر جریب زمین می‌باشد (تقریباً کمتر از ۷ میلیون مورچه در جریب) و در کلنی‌های که چندین ملکه وجود دارد بیشتر از ۲۰۰ تپه در هر جریپ زمین و ۴۰ میلیون مورچه در هر جریب رخ می‌دهد.

مورچه‌های آتشین وارده تقریباً در هر نوع خاکی تپه می‌سازند اما آنها ترجیح می‌دهند در مناطق آفتابی نظیر مراتع پارکها ـ چمنزارها ـ مرغزارها و مناطق کشاورزی لانه‌سازی کنند.

بلندی تپه ها به ۱۸ اینچ می‌رسد که بستگی به نوع خاک دارد. اغلب تپه‌ها در الوارهای فاسد شده و اطراف کنده‌های درخت و درختان کلنی‌سازی می‌کنند کلنی‌ها می‌توانند زیرساختمانها ایجاد شوند. ساکن کلنی‌ها به طور مکرر از یک مکان به مکان دیگر کوچ می‌کنند. ملکه فقط به نصف دو جین کارگر جهت شروع کلنی احتیاج دارد. آنها می‌توانند تپه‌های جدید را توسعه دهند به چندین صد تپه که بیشتر هنگام شب رخ می‌دهد.

سیل باعث می‌شود که آنها کلنی‌هایشان را ترک کنند و شناور باشند تا زمانی که آنها به زمین دسترسی یابند که بتوانند تپه جدید را درست کنند.

آنها همچنین می‌توانند به مکانهایی داخل خانه مهاجرت کنند. مورچه‌های آتشین می‌توانند مفید باشند آنها ابتدائاً روی حشرات و بندپایان آفت غذا می‌خورند ما می‌توانیم، به این وسیله نیازمان را به حشره‌کشها در زمینه کشاورزی کاهش دهیم. در مناطق شهری مورچه‌های آتشین روی لارومسگها، ساسها و تخم سوسک حمام و کنه‌ها و دیگر آفتها تغذیه می‌کند.

محل زندگی:

تاریخچه زندگی و عادتها:

سیکل زندگی: در طول پرواز نکاحی مورچه‌ها، هنگامی که نرها و ماده‌های بالدار جفت می‌شوند و جفت‌گیری می‌کنند، بعداً اسپرم به ماده‌ها منتقل می‌شوند و نرها به سرعت می‌میرند. ماده‌ها به زمین می‌آیند و یک جای مناسب برای لانه‌گزینی انتخاب می‌کنند بالهایشان از دست داده و شروع به تخم‌گذاری می‌کنند. اولین نسل لاروها به وسیله ملکه غذادهی و مراقبت می‌شوند. و کارگرهای عقیم مورچه‌ها پیشرفت می‌کنند. بعداً تنها نقش آن تخم‌گذاری است.

مورچه‌های کارگر از ملکه و نوزادان (تخم‌ها، لارو، پوپ) مراقبت می‌کنند. لانه را به وجود می‌آورند و از آن نگهداری می‌کنند. از کلنی دفاع می‌کنند و برای غذا به جستجو می‌پردازند.

شکل کلنی مورچه‌های آتشین وارده: شکل بالدار که دارای قدرت تولید مثل هستند در تپه‌ها زندگی می‌کنند تا زمانی که آنها به پرواز جفت‌گیری مباردت ورزند اغلب در بعد از ظهر زود و بعد از بارندگی اتفاق می‌افتد. نرها بعد از جفت‌گیری می‌میرند در حالیکه ملکه‌های باردار شده پایین می‌آیند که یک مکان مناسب جهت کلنی جدید پیدا کنند. بعضی اوقات چندین ملکه یک حفره‌ای حفر می کنند که یک کلنی جدید را شروع کنند.

مورچه آتشین وارده:

رنج جغرافیایی:

در مناطق نئارکتیک در سال ۱۹۲۰ مورچه‌های قرمز آتشین به جنوب آمریکا داخل شدند. مورچه‌های قرمز آتشین، بومی راندونیا و ماتوگراسو و برزیل تا ناحیه شمالی آرژانتین هستند.

مشخصات فیزیکی:

البته مورچه‌های آتشین رنگشان قرمز متمایل به سیاه است آنها در جنس Solenopsis inv:ctaنسبتاً مورچه های بزرگ هستند و دارای آنتن ۱۰ بندی هستند (۱۰ یا ۱۱ بند در ملکه) با انتهای چماقی.

تاریخچه طبیعی:

عادت غذایی: مورچه‌های آتشین روی انواع گیاهان و حشرات کوچک تغذیه می‌کنند، خارهای ریز و موهای مورچه‌های آتشین شکل یک نوع سبد غذایی دارد که یک منطقه مرکزی برهنه جایی که مواد غذایی وجود دارد را احاطه می‌کند. کارگرهای مورچه‌های آتشین قند را به دیگر کارگرها و آمینواسیدها به لارو و ملکه و روغن با قلا را به لارو و کارگرها می‌رسانند.

تولید مثل:

مورچه‌های آتشین وارده یک مثال بزرگی از سازش یافته هستند (انواع زیادی از گونه‌های متفاوت با خصوصیات مخصوص به خود در یک جمعیت و در یک جا قرار دارند) که بستگی به سیستم فیزیکی‌اشان دارند.

اولین نسل در کلنی جدید اندازه‌اشان کوچک است. اما تعداد زیادی از آنها تولید شده است. این nanitic اثر بیشتری به عنوان یک گروه در دنباله دومین نسل دارد که شامل تعداد زیاد کارگر هرچند که اثر و کفایت آنها کمتر از نسلهای بعدی است) به محض اینکه کلنی رشد یافت دو نوع کارگر شروع به شکل گرفتن می‌کنند. یک نمونه که کارگرهای کوچکتر دارند (تربیت نوزادان و جستجوی غذا را به عهده دارند) و یک نمونه کارگرهای بزرگ هستند که کارهای مشخص و با اهمیت‌تر دارند بنابراین ملکه یک رنج صحیحی از کارگرهای بزرگ و کوچک تولید می‌کند که بیشترین اثر برای کلنی داشته باشند.