توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله درمورد داروسازی بیمارستانی دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله درمورد داروسازی بیمارستانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مقاله درمورد داروسازی بیمارستانی۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله درمورد داروسازی بیمارستانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله درمورد داروسازی بیمارستانی :

مقاله درمورد داروسازی بیمارستانی

داروسازی بیمارستانی

داروهای بیهوشی

پروپوفول (Propofol) C_۱۲H_۱۸O

اسامی تجارتی: دیپریوان (Diprivan) کلیموفول (Klimofol) ریکوفول (Recofol) در محلولهای ۱و۲ درصد قابل دسترسی می باشد محللو یک درصد برای تزریق وریدی و انفوزیون و محلول ۲ درصد فقط برای انفوزیون می باشد.

یک سیستم نو و متفاوت هم برای القا و نگهداری بیهوشی در بیماران بزرگسال وجود دارد سیستم انفوزیون هدفمند این اجازه را می دهد که سرعت و عمق بیهوشی را با تعیین غلظت خونهی پروپوفول در هر فرد مشخص نمود.

موارد مصرف

بیهوشی و سدیشن: پروپوفول یک داروی بیهوشی تزریقی است که برای القا و نگهداری بیهوشی تجویز می شود همچنین برای ایجاد اثر آرام بخشی در تستهای تشخیصی، بیماران تحت جراحی با بی حسی موضعی و در بیماران تنفسی مسن که پیش از سه روز در بخش مراقبتهای ویژه بستری می باشند مورد استفاده قرار می ‌گیرد. وقتی در بیهوشی استفاده می شود القاء بیهوشی و بازگشت بیمار سریع صورت می‌گیرد. اثر ضد دردی ندارد و مکمل ضد درد ممکن است نیاز باشد.

تهوع و استفراغ: تهوع و استفراغ بعد از عمل با پروپوفول کمتر از سایر بیهوش کننده ها می باشد گزارشاتی هم در مورد اثرات ضد تهوعی این داروها داده شده که بیشتر بخاطر سدیشن این دارو می باشد.

خارش: یکی از بیشمار داروهای مورد مصرف در کنترل خارش است دوزهای پائین‌تر از دز خواب آوری پروپوفول اثر ضد اخرش داشته ودر پیشگیری از خارش ناشی از تزریق اپی دورال و اینتراتکال مورفین موثر بوده و نیز خارش ناشی از صفرا و انتقال سیگنالهای نخاعی خارش را مهار می کند.

مقدار مصرف:

بچه های بالای ۳ سال ۵/۲ تا ۵/۳ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای ایجاد بیهوشی و ۹ تا ۱۵ میلی گرم در ساعت برای نگهداری بیهوشی.

بزرگسالان ۵/۱ تا ۵/۲ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای ایجاد بیهوشی و ۴ تا ۱۲ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در ساعت برای نگهداری بیهوشی.

برای ایجاد بیهوشی در هر ۱۰ ثانیه ۴۰ میلی گرم انفوزیون می شود برای مثال در فرد ۷۰ کیلویی باید ۱۰۵ تا ۱۵۰ میلی گرم پروپوفول را در طی حدود ۴۰ ثانیه تزریق نمود در افراد مسن و ناتوان نصف این مقدار باید انفوزیون شود و برای بچه بالای ۳ سال که مثلاً ۲۰ کیلوگرم وزن دارد ۵۰ تا ۷۰ میلی گرم طی حدود ۲۰ ثانیه انفوزیون می شود.

برای سدیشن در مراحل جراحی و تشخیص انفوزیون اولیه ۶ تا ۹ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بمدت ۳ تا ۵ دقیقه توصیه می شود.

عوارض جانبی:

در فراورده هایی که از روغن کرچک بعنوان حامل استفاده می کنند باعث ایجاد واکنشهای اتافیلاکسی می شود که برای جلوگیری از بروز این مشکل از روغن سویا بعنوان حامل استفاده می کنند از عوارض دیگر درد در محل تزریق بخصوص اگر تزری وریدهای کوچک صورت گیری می باشد.

که برای کاستن از این درد باید تزریق در رگهای بزرگتر و یا همراه با لیگنوکائین صورت گیرد.

اپنه به مدت بیش از ۶۰ ثانیه در ۱۲ درصد بیماران دیده شده است.

عوارض قلبی عروقی شامل کاهش فشار خون و برادی کاردی، تشنج و حرکات غیرارادی.

تب، بی رنگ شدن ادرار در مصرف طولانی مدت نیز گزارش شده است.

تهوع، استفراغ و سردرد در طی ریکاوری (برگشت بیمار) ممکن است اتفاق بیفتد.

در ماه می ۱۹۸۹ کمیته سلامت داروئی انگلستان ۲۶۸ مورد از واکنش های داروئی به پروپوفول در ۲ میلیون بیماری که از این ماده استفاده کرده بودند را بررسی نمود که در بین آنها ۳۷ مورد صرع ۱۶ مورد حرکات غیرارادی ۱۰ مورد اپیتوتنوس ۳۲ مو