تحقیق موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استان قزوین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استان قزوین دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استان قزوین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استان قزوین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استان قزوین :

بخشی از فهرست تحقیق موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استان قزوین

عنوان صفحه
جغرافیای طبیعی و اقلیم استان ۱
جغرافیای تاریخی استان قزوین ۱
رودخانه ها ۲
ارتفاعات و قله ها ۵
قله آوان ۵
بناها و یادمان های تاریخی ۶
کاخ ها و عمارت ها ۶
سر در عالی قاپو ۶
عمارت چهل ستون ۷
قلعه الموت ۷
قلعه نویزر شاه ۹
قلعه سنگرود ۹
قلعه شیرکوه ۱۰
قلعه دختر (قزقلعه) ۱۰
پل ها و سدهای تاریخی ۱۱
پا شاه عباسی ۱۱
پل لوشان ۱۲
سد قدیمی سید علی خان ۱۳
سد قدیمی سپهسالار ۱۳
بناها و اماکن مذهبی ۱۴
مساجد قدیمی ۱۴
مسجد جامع کبیر ۱۴
مسجد حدیریه ۱۵
آرامگاه ها، بقعه ها و امزاده ها ۱۶
آرامگاه خلیل بن غازی قزوینی ۱۶
آرامگاه شیخ احمد غزالی ۱۷
آرامگاه میرابراهیم بن معصوم ۱۷
آرامگاه پیر سفید ۱۷

استان قزوین از شمال به استان گیلان، از جنوب به استان مرکزی، از مشرق به استان تهران و از مغرب به استان زنجان و همدان محدود است و ۱۳۰۴ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
استان قزوین با توجه به موقعیت جغرافیایی خود، مانند پلی، پایتخت کشور را به مناطق شمالی و غربی و کشورهای قفقاز و اروپا متصل می کند و به دلیل موقعیت مناسب، ضمن توسعه کشاورزی، صنعتی و خدماتی به یکی از قطب های مهم توسعه کشور تبدیل شده است.
شهر قزوین تا سال ۱۳۷۵ جزو محدوده سیاسی – اداری استان تهران بود. در این سال، این شهر از استان تهران جدا شد و همراه با شهرستان تاکستان از استان زنجان، به عنوان استان قزوین در تقسیمات کشوری جای گرفت. این استان، بر اساس آخرین تقسیمات کشوری، دارای ۲ شهرستان، ۱۰ بخش، ۱۲ شهر، ۳۷ دهستان . ۹۳۶ آبادی دارای سکنه است و شهرستان قزوین و تاکستان مجموع شهرستان های آن را تشکیل می دهند.
عشایر استان به لحاظ وابستگی های قومی عبارت‌اند از:
لرها و کردها: این گروه به احتمال زیاد در زمان شاه عباس به این منطقه کوچ داده شده اند. طایفه های کرد در نواحی طارم، قازقان، دودانگه، رودبار الموت، بشاریات و پشگلدره زندگی می کنند و تا این اواخر، زندگی چادرنشینی داشته و ییلاق و قشلاق می کرده اند.
طایفه های معروف کرد ساکن در استان قزوین عبارت‌اند از: چگنی، غیاثوند، کاکاوند، رشوند، مافی، بهتونی، جلیلوند، باجلان و کرمانی.
شهسون ها: شاهسون ها از ایل هایی هستند که در محدوده استان قزوین زندگی می کنند. بر اساس نوشته های اغلب مورخان، ایل های شاهسون در زمان شاه عباس صفوی به منظور مقابله با شورش طایفه های قزلباش سازماندهی شده اند. طایفه های مختلف شاهسون در استان قزوین شامل بغدادی ها و اینانلوها می باشند و بیش تر آن ها، در نواحی رامند، زهرا، خرقان و افشاریه یکجانشین شده اند و به کار دامپروری و کشاورزی اشتغال یافته اند. تعداد معدودی از شاهسون ها در محدوده ای میان کوه های خرقان و نواحی بزینه رود و کوه شاه کولک خمسه از یک طرف، و دهستان های زهرا، رامند و نواحی ساوه در استان مرکزی و استان قم ییلاق و قشلاق می کنند.
مراغی ها یا کله بزی ها: علاوه بر طایفه های یاد شده، در استان قزوین، و به ویژه در منطقه رودبار، گروهی مشهور به «مراغی» یا «کله بزی» نیز زندگی می کنند که گویش، نوع پوشش، آداب و رسوم و وابستگی قومی آنان بسیار جالب توجه و درخور توجه ویژه است.