مطالعه و بررسی نگرش مردم شهر آران و بیدگل نسبت به مهاجران افغانی ساکن در بافتهای فرسوده

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مطالعه و بررسی نگرش مردم شهر آران و بیدگل نسبت به مهاجران افغانی ساکن در بافتهای فرسوده دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مطالعه و بررسی نگرش مردم شهر آران و بیدگل نسبت به مهاجران افغانی ساکن در بافتهای فرسوده  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مطالعه و بررسی نگرش مردم شهر آران و بیدگل نسبت به مهاجران افغانی ساکن در بافتهای فرسوده،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مطالعه و بررسی نگرش مردم شهر آران و بیدگل نسبت به مهاجران افغانی ساکن در بافتهای فرسوده :

تعداد صفحات :۱۴

چکیده مقاله:

سالیان درازی است که مهاجران خارجی، به ویژه مهاجران افغانی، در جای جای ایران و به ویژه در بافتهای فرسوده مناطق حاشیه ای شهرها ساکن هستند. هیچ استانی نیست که ساکنان آن، با این مهاجران برخورد نداشته باشند و میان آنها مراوداتی صورت نگیرد، این روابط در برخی جنبه ها آن چنان عمیق بوده که حتی در صورت بازگشت مهاجران به کشورشان، باز هم تا سالیان دراز اثراتی که از خود به جای گذاشته اند از بین نخواهد رفت.این مطالعه از نوع پیمایش اجتماعی است. برای جمعآوری داده های تحقیق، از تکنیک پرسشنامه توأم با مصاحبه استفاده شده است. نتایج آزمون آلفای کرونباخ، اعتبار و روایی مقیاس سنجش مفهوم نگرش نسبت به مهاجران خارجی ساکن در بافتهای فرسوده را a=0/60 مورد تأیید قرار داده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه شهروندان ۶۹-۱۵ ساله شهرآران و بیدگل است که با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران تعداد ۱۸۰ نفر به عنوان حجم نمونه به روش تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار است. یافته های تحقیق نشان میدهد که اگر چه، نوعی نگرش منفی پیش داوری نسبت به مهاجران خارجی و به ویژه افغانهای ساکن در بافتهای فرسوده در جامعه مورد مطالعه وجود دارد اما، میزان نگرش منفی کمتر از حد متوسط است. همچنین، تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون پیرسون ۰/۲۸ در سطح اطمینان ۹۵ درصد، نوعی رابطه ی معنادار بین درآمد خانوارها و میزان نگرش منفی نسبت به افغانی های ساکن در بافتهای فرسوده را نشان میدهد، به عبارت دیگر با افزایش میزان درآمد خانوارها، پیشداوری آنها نسبت به مهاجران کاهش مییابد