بررسی صنعت سرمایه گذاری دوطرفه کانادا

مقدمه

صنعت سرمایه گذاری دو طرفه، یکی از سریع ترین اجزای رشد یافته بخش خدمات مالی در دهه ۱۹۹۰ بود، با سرمایه تحت نظر مدیریت، از ۲۵ میلیارد دلار در دسامبر ۱۹۹۰ به ۴۲۶ میلیارد دلار در دسامبر ۲۰۰۱ بایت افزایش و رشد ۱۷۰۰ درصدی افزایش یافت. بهر حال در دسامبر ۲۰۰۲ ، سرمایه صنعت به ۳۹۱ میلیارد دلار، پایین تر و کمتر از ۲/۸ درصد از سال گذشته کاهش یافت. این سرمایه در ۱۹۵۶ سرمایه دو طرفه مختلف و در بیش از ۵۳ میلیون حساب سهامداران شرکت سرمایه گذاری گذاشته شدند، اداره می شوند. (ببینید نمودار ۱).
 
نمودار ۱ . سرمایه تحت مدیریت و تعداد حسابهای سهامداران شرکت سرمایه گذاری
تحلیل گران صنعت، رشد خارق العاده دردهه ۱۹۹۰ را به فاکتورهای مختلف نسبت داده اند. اول، ورود بانکها به بازار سرمایه گذاری دو طرفه، که اینها محصولات سرمایه گذاری را در بین مشتریان معمولی دارای وجهه ملی کرده اند،‌بخصوص، چون آنها به آسانی توسط شعب بانک توزیع می شوند. دوم ، مسن شدن جمعیت مانند جمعیت انفجار زاد و ولد که نزدیک می شود به بازنشستگی، ترکیب شده با افزایش انتظارات زندگی که این محبوبیت سرمایه گذاری دو طرفه را بعنوان یک وسیله خصوصی پس انداز کردن سرمایه کافی برای بازنشستگی افزایش داده است. سوم، دهه ۱۹۹۰ ، بطور کلی ، سالهای کمترین نرخ سود و بازارهای با ارزش خالص زیاد بود. کمترین نرخ سود بمعنی کمترین نرخ بازده پس انداز وسایل نقلیه سنتی مثل اسناد و پروانه های سرمایه گذاری گارانتی شده مقایسه می شود با بالاترین نرخ بازده موجود در بازار با ارزش خالص ویژه سرانجام، سرمایه گذاری دو طرفه، مدیریت حرفه ای و تنوع در هزینه کمی پیشنهاد می کند، یک سود ویژه (مزیت ویژه) را برای سرمایه گذاران کوچک.
ساختار صنعت
سرمایه دو طرفه یک شرکت یا تراستی است که ایجاد پول می کند از طریق فروش سهام یا واحدهای سرمایه گذاری دو طرفه به تعداد زیادی سرمایه گذار. در عوض، برای سرمایه گذاری کردن پولها، سرمایه گذاران سهام یا واحدهایی را دریافت می کنند که نسبت سهم آنها را در طبقه بندی سرمایه ها سرمایه گذاری شده نشان می دهد. تراستها، که تشکیل شدند از اکثریت (شرکت های سرمایه گذاری دو طرفه، اهداف سرمایه گذاری ، سیاست سرمایه گذاری ،‌تیم مدیریت، توزیع کننده و نماینده را تدوین و تعیین می کند. سهامداران شرکت سرمایه گذاری همچنین ممکن است حق رأی داشته باشند طبق موافقتنامه تراست و باید جلساتی را تشکیل داد تا چیزهایی مثل تغییرات در اهداف اساسی سرمایه گذاری یا تغییر مدیر یا حسابرس سرمایه گذاری را تصویب کنند. شرکت های سرمایه گذای دو طرفه مدیران حرفه ای را استخدام می کنند تا پول را در چنین راهی سرمایه گذاری کنند بطوریکه به اهداف معین برسند،‌مانند اهداف و سودهای سرمایه گذاری، نقدینگی یا ریسک پایین. سرمایه گذاری دو طرفه، وسایل سرمایه گذاری نقدی بالا هستند، که به معنی این است که سرمایه گذاری جدید می توانند واحدها با سهام را در هر زمانی بخرند، و سرمایه گذاران کنونی می توانند واحدها یا سهام را در هر زمانی که بر پایه ارزش جاری بازار سرمایه گذاری سهام (ارزش خالص سرمایه برای هر سهم) بازخرید کنند، به شرط محدودیت هایی صنعت سرمایه گذاری دو طرفه می توانند به ایجاد کننده سرمایه گذاری و توزیع کنندگان تقسیم شود، اگر چه تعدادی شرکت هستند که درگیر بخش تجارت هستند مخصوصاً بانکها، اتحادیه های اعتباری و ادارات دولتی، عمومی، شرکتها منحصراً در تولید سرمایه گذاری دو طرفه درگیر هستند، تمایل دارند به توزیع سرمایه خود از طریق مشاوران سرمایه گذاری ، برنامه ریزان مالی،‌دلالان سرمایه گذاری دو طرفه و نمایندگان بیمه زندگی، در حالیکه بانکها، اتحادیه های اعتباری و ادارات محصولات سرمایه گذاری خود را از طریق شبکه های خرده فروش خود مثل دلالان پست هوایی، توزیع می کنند.