مقاله تعیین شاخص تولید (PI) در کفشدوزک Coccinella septempunctata با تغذیه از شتهسبزگندم، شته مومی کلم و شته جالیز در شرایط مختلف اقلیمی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین شاخص تولید (PI) در کفشدوزک Coccinella septempunctata با تغذیه از شتهسبزگندم، شته مومی کلم و شته جالیز در شرایط مختلف اقلیمی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین شاخص تولید (PI) در کفشدوزک Coccinella septempunctata با تغذیه از شتهسبزگندم، شته مومی کلم و شته جالیز در شرایط مختلف اقلیمی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین شاخص تولید (PI) در کفشدوزک Coccinella septempunctata با تغذیه از شتهسبزگندم، شته مومی کلم و شته جالیز در شرایط مختلف اقلیمی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین شاخص تولید (PI) در کفشدوزک Coccinella septempunctata با تغذیه از شتهسبزگندم، شته مومی کلم و شته جالیز در شرایط مختلف اقلیمی :

تعداد صفحات:۸
چکیده:
مقدار شاخص تولید (Product Index (PI، نشان دهنده این نکته است که چه طعمه و چه دمایی، شرایط مناسبتری برای پرورش دشمن طبیعی فراهم میکند. لذا شاخص تولید معیار مناسبی برای مقایسه میزان تولید افراد در شرایط مختلف میباشد . بنابراین برای تعیین بهترین شرایط برای پرورش انبوه کفشدوزک C.septempunctata از نظر نوع طعمه و دما، شاخص تولید با سه طعمه Brevicoryne ،Schizaphis graminum brassicae و Aphis gossypii محاسبه شد . هر کدام از تیمارهای رژیم غذایی در دو دمای ۲۶ و ۳۰ درجه سانتیگراد و دوره نوری ۱۶:۸ (تاریکی:روشنایی) و رطوبت نسبی ۵±۶۵ درصد مطالعه شدند. تعداد سنین لاروی در هر شش تیمار (دو دما و سه طعمه) ۲۰ عدد لارو سن یک، یک روزه بود که هر یک در ظرف پتری، با ابعاد ۱۰×۶۰ میلیمتر قرار داده شد و با شتههای به دست آمده از گیاهان میزبان به طور روزانه تغذیه شدند. حشرات بالغ پرورش یافته در هر تیمار به وسیله ترازوی الکترونیکی با دقت ۰/۰۰۱ گرم وزن گردیدند و با قرار دادن اعداد بدست آمده در فرمول (فرمول در مقاله اصلی) که در آن (PI(dt: شاخص تولید، WT: وزن حشرات کامل (میلی گرم)، T: دوره زمانی نشو و نمای لاروی (روز) و S: درصد بقا بود. بالاترین نرخ بقا ( ۹۵ درصد) در دمای ۳۰ درجه سانتیگراد هنگام تغذیه از شته جالیز بود و در بقیه تیمارها (به جزء دمای ۲۶ درجه سانتیگراد و طعمه شته مومی کلم) نرخبقا ۹۰ درصد بود. کوتاهترین دوره لاروی در دمای ۳۰ درجه سانتیگراد و هنگام تغذیه با شته جالیز و طولانیتریندوره لاروی در دمای ۲۶ درجه سانتیگراد و هنگام تغذیه از شته مومی کلم بود. شاخص تولید در دمای ۳۰ درجه سانتیگراد هنگام تغذیه از شته جالیز، شته سبز گندم و شته مومی کلم به ترتیب ۴۳/۱۲، ۳۱/۱۱ و ۲۴/۸۷ و در دمای ۲۶ درجه سانتیگراد به ترتیب ۳۴/۱، ۲۶/۹۹ و ۱۷/۳۱ بود.