مقاله بررسی اثر ارتفاع برر میزان هیپریسین گیاه دارویی علف چای Hypericum perforatum L منطقه رامیان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثر ارتفاع برر میزان هیپریسین گیاه دارویی علف چای Hypericum perforatum L منطقه رامیان دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثر ارتفاع برر میزان هیپریسین گیاه دارویی علف چای Hypericum perforatum L منطقه رامیان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر ارتفاع برر میزان هیپریسین گیاه دارویی علف چای Hypericum perforatum L منطقه رامیان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثر ارتفاع برر میزان هیپریسین گیاه دارویی علف چای Hypericum perforatum L منطقه رامیان :

تعداد صفحات:۱۴

چکیده:

رشد و تولید گیاهان در اکوسیستم ها و رویشگاه های طبیعی مختلف تحت تاثیر عوامل مختلف از جمله ارتفاع از سطح دریا قرار دارد. به منظور بررسی اثر ارتفاع بر میزان ماده موثر گیاه علف چای در رویشگاه طبیعی با توجه به پراکنش این گیاه در سطح استان گلستان منطقه پاقلعه در جنوب شهرستان رامیان انتخاب شد. برای نمونه برداری از گیاهان افتتاح از پایین‌ترین سطح ارتفاعی تا بالاترین. دید که این گیاه در منطقه مورد نظر رویت شد چهار طبقه ارتفاعی متر تعریف شد که عبارتند از ۱)۳۰۰ ۲)۶۰۰ ۳)۹۰۰ ۴)۱۲۰۰ متر.نمونه‌های گیاهی در اوایل گلدهی در اواسط خرداد ماه ۱۳۹۰ از چهار طبقه ارتفاعی تعریف شده با۳ تکرار به صورت تصادفی از ۲۰-۲۵ سانتی‌متری انتهای سرشاخه گلدار جمع‌آوری و در هوای آزاد خشک و عصاره آن به روش ماسراسیون استخراج گردید سپس جهت تعیین هیپریسین از دستگاه HPLC استفاده شد تجزیه واریانس داده های به دست آمده در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی و با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS انجام شد ضمناً مقایسه میانگین تیمار ها به روش LSD صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که میزان هیپریسین به دست آمده در ارتفاعات ۳۰۰، ۶۰۰، ۹۰۰، ۱۲۰۰ مکزیک ترتیب ۲۲۱۰ ، ۲۱۵۷، ۲۴۳۳ و ۱۹۳۶ میلی گرم در گرم ماده خشک گیاه بود که از نظر میزان هیپریسین بین این چهار طبقه ارتفاعی تفاوت معنی‌داری در سطح ۵ در صد تو دارد به طوری که میزان هیپریسین در ارتفاع ۹۰۰ متر ( ۲۴۳۳) بیشتر از بقیه ارتفاعات بود و در ارتفاع ۱۲۰۰ متر ( ۱۹۶۳) کمترین مقدار می‌باشد