مقاله پیشبینی پتانسیل لهیدگی در تودهسنگهای مسیر تونل انتقال آب سبزکوه براساس روشهای تجربی و نیمه تجربی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله پیشبینی پتانسیل لهیدگی در تودهسنگهای مسیر تونل انتقال آب سبزکوه براساس روشهای تجربی و نیمه تجربی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پیشبینی پتانسیل لهیدگی در تودهسنگهای مسیر تونل انتقال آب سبزکوه براساس روشهای تجربی و نیمه تجربی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پیشبینی پتانسیل لهیدگی در تودهسنگهای مسیر تونل انتقال آب سبزکوه براساس روشهای تجربی و نیمه تجربی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پیشبینی پتانسیل لهیدگی در تودهسنگهای مسیر تونل انتقال آب سبزکوه براساس روشهای تجربی و نیمه تجربی :

تعداد صفحات:۹

چکیده:

نخستین گام طراحی تونل در سنگهای ضعیف، تعیین وضعیت زمین از لحاظ پتانسیل لهیدگی یاجابجاییهای وابسته به زمان در اثر ایجاد و ترآیب تنشهای القایی حین حفاری است. این مسأله علاوه بر تعیین روش حفاری، انتخاب سیستم نگهداری را نیز درآنترل دارد .از این رو برآورد میزانلهیدگی، پیش بینی آثار آن و انتخاب روش حفاری و نگهداری مناسب از چالشهای حرف های مهندسان تونل است .میزان اثر این پدیده به خواص زمین شناسی، میدان تنش، جریان آب زیرزمینی، فشار آبمنفذی و خواص ژئوتکنیکی توده سنگها بستگی دارد. تونل انتقال آب سبزکوه به طول بیش از ۱۰ کیلومتر در استان چهارمحال و بختیاری طراحی گردیده و به روش حفاری مکانیزهTBM) حفاری خواهد شد. تودهسنگهای مسیر تونل از جنسهای آهک، آهک مارنی، مارن، شیل، ماسهسنگ و دولومیت تشکیل گردیده و ضخامت روباره در قسمتهای میانی بهبیش از ۱۰۰۰ متر میرسد. براساس بررسیهای انجام شده بخش عمده ای از مسیر این تونل از میان سنگهای ضعیف و آبدار و با روباره زیاد می گذرد و احتمال بروز پدیده لهیدگی در آنها زیاد است.مسیراین تونل براساس پارامترهای زمینشناسی و ژئوتکنیکی به ۳۹ زون تقسیم شده آه در این مقاله به ارزیابی پتانسیل وقوع لهیدگی در هریک از آنها با روشهای توصیفی و آمی پرداخته شده و نتایج حاصل با یکدیگر مقایسه شده است.