مقاله ضرورت اصلاح مدیریت آبیاری سطحی و استفاده از آبیاری موضعی، راهکاری برای سازگاری با کم آبی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ضرورت اصلاح مدیریت آبیاری سطحی و استفاده از آبیاری موضعی، راهکاری برای سازگاری با کم آبی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ضرورت اصلاح مدیریت آبیاری سطحی و استفاده از آبیاری موضعی، راهکاری برای سازگاری با کم آبی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ضرورت اصلاح مدیریت آبیاری سطحی و استفاده از آبیاری موضعی، راهکاری برای سازگاری با کم آبی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ضرورت اصلاح مدیریت آبیاری سطحی و استفاده از آبیاری موضعی، راهکاری برای سازگاری با کم آبی :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

بر ای سازگاری با کم آبی در کشاورزی و تولید بیشتر برای جمعیت در حال افزایش کشور ، علاوه بر استفاده از مسائل بهزراعی و بهنژادی، راهکارهایی که من جر به صرفه جویی و کاهش تلفات آب شود، می تواند نقش مهمی در رسیدن به افزایش تولید با منابع آبی موجود ایفاء کند . بعضی از روش های آبیاری قدیمی با شرایط کم آبی کشور در تعادل می باشند، هرچند ممکن است دارای نقایصی نیز باشند ولی با توجه به دانش و فناوری های نو اصلا ح آنها امکانپذیر است . در همین راستا در مطالعات صحرایی که بر روی دو روش آبیاری سطحی و موضعی در استان خراسان رضوی انجام شده است ، بازده کاربرد آب آبیاری سطحی در مزارع کشاورزان در مرحله خاک آب و جوانه زدن بذر ممکن است حتی به حدود ۱۰ درصد و در آبیاری اواسط و اواخر دوره رشد که عمق ریشه زیاد شده است، به ۹۰ درصد نیز بالغ گردد . میانگین بازده کاربرد آب آبیاری در زراعت های گندم و پنبه که بیشترین اندازه گیری انجام شده بود، بترتیب ۵۸ و ۳۶/۵ درصد بود ه است . با تغییر سیستم آبیاری سطحی به آبیاری قطره ای در مزارع تعدای از کشاورزان، بیشترین و کمترین درصد افزایش عملکرد محصول را، بترتیب سیب زمینی با %۲۱ و چغندر قند با %۹ داشتند . بیشترین کاهش آب مصرفی در زراعت های ذرت علوفه ای با %۴۹ و کمترین مقدار آن در مزارع سیب زمینی با %۳۴ اتفاق افتاده است . کارآیی مصرف آب آبیاری در ذرت علوف ه ای %۱۱۶ افزایش یافته بود و زراعت های گوجه فرنگی، چغندر قند و سیب زمینی بترتیب با %۹۸ ، %۹۲ و %۸۳ در مراحل بعدی قرار گرفته بودند . در مجموع در تمام مزارع مورد مطالعه، میانگین آب مصرفی در زراعت های چغندرقند، ذرت علوفه ای، گوجه فرنگی و سیب زمینی بین ۳۳/۹ تا ۴۴/۱ درصد کاهش داشته است و مقدار عملکرد وزنی در چهار محصول مذکور بین ۹/۲ تا ۲۱/۱ درصد و کار آیی مصرف آب آبیاری، بین ۸۳/۲ و ۱۱۶/۳ درصد ( حدود ۲ برابر ) افزایش پیدا کرده بود . در این نوشتار ضمن مقایسه اقتصادی روش های آبیاری سطحی و قطره ای در زراعت های ردیفی به ارائه راهکارهای اجرایی صرفه جویی در آب مصرفی در بخش کشاورزی به منظور افزایش تولید و سازگاری با منابع محدود آب کشور پرداخته شده است .