مقاله بررسی اثر مواد منعقد کننده بر بهبود کیفیت پساب خروجی برکه های تثبیت دانشگاه علوم پزشکی کاشان جهت مصارف آبیاری فضای سبز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثر مواد منعقد کننده بر بهبود کیفیت پساب خروجی برکه های تثبیت دانشگاه علوم پزشکی کاشان جهت مصارف آبیاری فضای سبز دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثر مواد منعقد کننده بر بهبود کیفیت پساب خروجی برکه های تثبیت دانشگاه علوم پزشکی کاشان جهت مصارف آبیاری فضای سبز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر مواد منعقد کننده بر بهبود کیفیت پساب خروجی برکه های تثبیت دانشگاه علوم پزشکی کاشان جهت مصارف آبیاری فضای سبز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثر مواد منعقد کننده بر بهبود کیفیت پساب خروجی برکه های تثبیت دانشگاه علوم پزشکی کاشان جهت مصارف آبیاری فضای سبز :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

برکه های تثبیت فاضلاب یکی از روش های ارزان قیمت و ساده تصفیه فاضلاب است که برای منطقه کاشان به دلیل وجود زمین فراوان و مهیا بودن شرایط اب و هوایی بسیار مناسب است. علی رغم مزایای فراوان برکه های تثبیت، یکی از معایب آنها این است که در پساب خروجی از آنها به دلیل وجود جلبک ها غلظت مواد معلق بالا می باشد، بطوریکه برای استفاده مجدد از پساب در سیستم های آبیاری قطره ای بواسطه گرفتگی لوله ها و نازل ها می تواند مشکل آفرین باشد. به همین دلیل جلبک ها و مواد معلق از پساب برکه ها بایستی جداسازی شود. این تحقیق به منظور بررسی اثر مواد منعقد کننده در رابطه با زدایش مواد معلق و کدورت از پساب خروجی برکه های تثبیت دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال ۱۳۸۴ انجام گرفت. برای انجامتحقیق در ابتدا نمونه برداری از پساب خروجی انجام گرفت و سپس از چهار نوع ماده منعقد کنننده شامل آلوم، سولفات فریک، کلرور فریک و آهک ، برای انجام آزمایش جارتست استفاده گردید. برای بررسی اثر این مواد منعقد کننده تحقیق در چهار مرحله در دوزهای ۵،۱۰ ۱۵ و ۲۰ میلی گرم در لیتر انجام گرفت و برای تعیین کارایی فرایند اندازه گیری غلظت مواد معلق و کدورت قبل و بعد از آزمایش جارتست بروی نمونه ها انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که بهترین کارایی مواد منعقد کننده در دوز ۲۰ میلی گرم در لیتر بدست آمد. بر اساس نتایج مرحله چهارم تحقیق ( دوز ۲۰ میلی گرم در لیتر) غلظت مواد معلق در پساب برای چهار نوع ماده منعقد کننده شامل آلوم، سولفات فریک، کلرور فریک و آهک از ۲۱۵ میلی گرم در لیتر به ترتیب به ۳۹/۹، ۱۱/۸ ، ۱۹/۳ ، ۲۳/۶ میلی گرم در لیترو میزان کدورت نیز از۱۸۹NTU به ۳۹/۳ ، ۱۴/۹ ، ۲۱/۳ و ۲۷/۴ کاهش یافت در بین چهار ماده منعقدکننده مورد آزمایش بهترین کارایی مربوط به سولفات فریک است، بطوریکه کیفیت پساب بعد از افزایش سولفات فریک در دوز ۲۰ میلی گرم در لیتر با استانداردهای سازمان حفاظت محیط زیست ایران( مواد معلق کمتر از ۱۰۰mg/lو کدورت کمتر از NTU50 , 8/5-6 PH و استاندارد آبیاری قطره ای ( مواد معلق کمتر از ۳۰mg/l مطابقت دارد.