مقاله اثر تمرینات هوازی و بی تمرینی متعاقب آن بر BDNF و عملکرد حافظ? مردان میانسال سالم غیرفعال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر تمرینات هوازی و بی تمرینی متعاقب آن بر BDNF و عملکرد حافظ? مردان میانسال سالم غیرفعال دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر تمرینات هوازی و بی تمرینی متعاقب آن بر BDNF و عملکرد حافظ? مردان میانسال سالم غیرفعال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر تمرینات هوازی و بی تمرینی متعاقب آن بر BDNF و عملکرد حافظ? مردان میانسال سالم غیرفعال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر تمرینات هوازی و بی تمرینی متعاقب آن بر BDNF و عملکرد حافظ? مردان میانسال سالم غیرفعال :

تعداد صفحات :۲۲

چکیده
هدف: عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز (BDNF) ازجمله شاخص‌های موثر در بیان عملکرد شناختی می‌باشد که به تازگی در تحقیقات حوز سلامت بررسی شده است. با اینکه ارتباط مثبتی بین آمادگی هوازی، عملکرد شناختی و سطوح BDNF گزارش شده است، اطلاعات زیادی در مورد چگونگی تاثیر همزمان برنام تمرینی و همچنین دوره‌های بی‌تمرینی، بر عملکرد حافظه و BDNF پای سرم افراد میانسال موجود نیست.
روش پژوهش: ۲۱ مرد میان سال (سن: ۹۹/۵±۰۸/۵۸ سال، وزن: ۱۳/۱۲±۷۹/۷۵ کیلوگرم، شاخص تود بدن: ۷۶/۲±۷۸/۲۵ کیلوگرم بر مترمربع) به‌طور تصادفی در دو گروه شامل تمرین هوازی (۱۱ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین هوازی در شش هفته تمرینات دویدن (۳ جلسه در هفته)، به مدت ۲۵ تا ۴۰ دقیقه در هر جلسه با شدت ۶۰ تا ۷۰ درصد ضربان قلب ذخیره شرکت کردند. در سه مرحل پیش آزمون، پایان تمرین و پس از پایان شش هفته بی‌ تمرینی، آزمون‌ های عملکرد حافظ کوتاه‌مدت و میان‌مدت و همچنین خون‌گیری انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های t مستقل، تحلیل کوواریانس تک‌متغیره و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر، تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: شش هفته تمرین در گروه تمرین هوازی، سبب افزایش سطوح BDNF پایه سرم و همچنین عملکرد حافظه کوتاه مدت و میان‌مدت شد (۰۵/۰>P). پس از شش هفته بی‌تمرینی، سطوح هر سه متغیر به مقادیر اولیه بازگشتند.
نتیجه‌گیری: تمرین ورزشی منظم در آزمودنی های سالم، با افزایش سطوح BDNF سرم سبب بهبود عملکرد حافظه‌ای می شود، ولی این سازگاری‌ها در طی دور بی‌تمرینی از دست می روند. از نظر بالینی این یافته ها اهمیت فعالیت هوازی را جهت حفظ و ارتقای عملکرد حافظه ای و پیشگیری از ابتلا به زوال عقل در آینده را تایید می کند.
واژگان کلیدی: تمرین و بی تمرینی، BDNF، حافظه، پیشگیری از افت عملکرد شناختی