مقاله تجزیه و تحلیل کروموزومی و کاریوتیپ سوماتیکی برخی از ژنوتیپ‌های جو بدون پوشینه (Hordeum vulgare L.)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تجزیه و تحلیل کروموزومی و کاریوتیپ سوماتیکی برخی از ژنوتیپ‌های جو بدون پوشینه (Hordeum vulgare L.) دارای ۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تجزیه و تحلیل کروموزومی و کاریوتیپ سوماتیکی برخی از ژنوتیپ‌های جو بدون پوشینه (Hordeum vulgare L.)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تجزیه و تحلیل کروموزومی و کاریوتیپ سوماتیکی برخی از ژنوتیپ‌های جو بدون پوشینه (Hordeum vulgare L.)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تجزیه و تحلیل کروموزومی و کاریوتیپ سوماتیکی برخی از ژنوتیپ‌های جو بدون پوشینه (Hordeum vulgare L.) :

تعداد صفحات:۳

چکیده:

مطالعات کایوتیپی و کروموزومی تعداد ۱۴ ژنوتیپ جو بدون پوشینه جهت استفاده در برنامه های اصلاحی و همچنین بررسی موقعیت تکاملی و سطح پلوئیدی آن انجام شد. در این تحقیق ویژگیهای کاریوتیپی در ۵ تکرار برای پارامترهای کروموزومی: طول بازوی بلند (L)، طول بازوی کوتاه (S)، طول کل کروموزوم (TL)، نسبت بازوها (AR)، نست بازوی کوتاه به بلند (r-value)، درصد شکل (F%)، طول نسبی کروموزوم (RL%) و حجم کروموزوم ها (Volume) تجزیه تحلیل شدند. بررسی های کاریوتیپی نشان داد ژنوتیپ های مورد مطالعه دارای تعداد متفاوتی کروموزوم ماهواره دار بودند که تعداد آنها متغیر بود. نوع کروموزوم ها بر اساس روش (Levan et al.,1964) تعیین گردید که همه ژنوتیپ ها دارای کروموزوم (m) بودند. موقعیت تکاملی و تعیین تقارن کاریوتیپی ژنوتیپ ها بر اساس آماره های در صد شکل کلی کاریوتیپ (TF%)، شاخص تقارن (S%)، ضریب تغییرات (CV) و اختلاف طول نسبی کروموزوم (DRL) بررسی شد. تعیین تقارت کاریوتیپی بر اساس روش (Stebbins,1971) صورت گرفت و ژنوتیپ ها در تقارن کاریوتیپی ۱A قرار گرفتند. شاخص پراکندگی (DI) نیز محاسبه شد. بیشترین مقدار این شاخص مربوط به ژنوتیپ ۱۳ است (۳/۰۲) و کمترین آن مربوط به ژنوتیپ ۶ است (۱/۰۷). کاریوتیپ ها بر اساس روش رومرو – زارکو نیز دسته بندی شدند که مقدار حداکثر آن A1=0/37 (ژنوتیپ ۲) و A2=0/37 (ژنوتیپ ۹) بود.