مقاله استعاره های جهتی نهج البلاغه از بعد شناختی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله استعاره های جهتی نهج البلاغه از بعد شناختی دارای ۲۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله استعاره های جهتی نهج البلاغه از بعد شناختی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله استعاره های جهتی نهج البلاغه از بعد شناختی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله استعاره های جهتی نهج البلاغه از بعد شناختی :

تعداد صفحات :۲۹

یکی از مهم­ترین پدیده­های مورد بررسی در رویکرد­های نوین زبان­شناسی، صنعت استعـاره است که بر پـایـه­ی دیدگاه­های تازه، نه تنها ابزاری زیبایی­شناسی بلکه به­عنوان ابزاری فرا­زبانی که نظام مفهومی انسان را شکل و به اندیشه، رفتار و زبان او جهت می­دهد، شناخته می­شود. بر این اساس، استعاره بخش گسترده­ای از ارتباط­های گفتاری ما را تشکیل می­دهد به­گونه­ای که نمود آن را در زندگی روزمره و تجارب خویش می­توانیم ببینیم. استعاره­های جهتی با بخشیدن جهت­های مکانی به مفاهیم، میان آن­ها پیوند ایجاد می­کنند؛ این جهت­های مکانی از یک سو ریشه در تجربیات ما دارند و از دیگر سو، به نظام مفهومی ما، هارمونی و زیبایی می­بخشند. با بررسی استعاره­های جهتی بالا و پایین، درون و بیرون، مرکزی و حاشیه­ای، روشن می­شود که نقش اندیشه­ی انسان در ترسیم یک نوع فضای هندسی در این­گونه استعاره­ها، پُر­رنگ است. زبان به­کار رفته در متون دینی به­علت سر و کار داشتن زیاد با مفاهیم انتزاعی، حوزه­ی مناسبی را برای بــررسی گونه­های استعاره فراهم می­کند؛ اگرچه زبان، جامعه و دوره­ای که نهج­البلاغه در آن آفریده شده و تا چند سده پس از آن، بیشتر مجال ظهور تشبیه بوده است تا استعاره. در جستار پیش­رو پس از تعریف استعاره و بر­شمردن مهم­ترین تفاوت­های دو نگاه سنتی و نوین به این آرایه، به بررسی بعد جهتیِ برخی از استعاره­های شناختی نهج­البلاغه پرداخته شده است. در استعاره­های نهج­البلاغه معمولاً جهت­های مرکز، درون و بالا نسبت به جهت­های حاشیه­ای، بیرون و پایین، اندیشه یا ارزش برتری را آینگی می­کنند. این نوع نگاه به استعاره­های نهج­البلاغه ما را در شناخت بهتر هدف گوینده و ایده­ی فکری او، نوع مخاطب، موقعیت ایراد سخن و سازگاری یا نا­سازگاری موسیقایی عبارت استعاری با مدلول آن و… یاری می­رساند.