مقایسه اثربخشی دو روش آرمیدگی عضلانی و حل مساله شناختی بین فردی (ICPS) بر کاهش اضطراب و افسردگی بیماران بازتوانی قلبی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثربخشی دو روش آرمیدگی عضلانی و حل مساله شناختی بین فردی (ICPS) بر کاهش اضطراب و افسردگی بیماران بازتوانی قلبی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثربخشی دو روش آرمیدگی عضلانی و حل مساله شناختی بین فردی (ICPS) بر کاهش اضطراب و افسردگی بیماران بازتوانی قلبی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثربخشی دو روش آرمیدگی عضلانی و حل مساله شناختی بین فردی (ICPS) بر کاهش اضطراب و افسردگی بیماران بازتوانی قلبی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثربخشی دو روش آرمیدگی عضلانی و حل مساله شناختی بین فردی (ICPS) بر کاهش اضطراب و افسردگی بیماران بازتوانی قلبی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

تعداد صفحات :۱۴

مشاهده متن پیش زمینه و هدف: اختلالات روان پزشکی خصوصا اضطراب و افسردگی اکثرا به صورت عوارض یا اختلالات همراه در مبتلایان بیماری قلبی رخ می دهند. این پژوهش باهدف مقایسه اثربخشی دو روش آرمیدگی عضلانی و حل مساله شناختی بین فردی (ICPS) بر کاهش اضطراب و افسردگی بیماران بازتوانی قلبی انجام گرفت.مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر یک طرح آزمایشی با گروه کنترل است. جامعه پژوهش ۳۵ نفر از بیماران بازتوانی قلبی را شامل می شد که در بهار سال ۱۳۸۹ به بخش بازتوانی بیمارستان قلب و عروق امام علی (ع) شهر کرمانشاه مراجعه کرده بودند. به جز دو نفر که شرایط لازم را برای شرکت در پژوهش نداشتند ۳۳ نفر باقیمانده به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر گروه ۱۱ نفر) قرار گرفتند. سپس گروه های آزمایشی طی ۸ جلسه تحت آموزش آرمیدگی عضلانی یا روش حل مساله شناختی بین فردی (ICPS) قرار گرفتند. مقیاس اضطراب کتل و پرسشنامه افسردگی بک ابزارهای اندازه گیری مورداستفاده بودند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA)، آزمون باکس و آزمون تعقیبی ویلکز لامبدا و با استفاده از نرم افزار SPPS16 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها: تاثیر روش های مداخله بر کاهش اضطراب و افسردگی بیماران قلبی معنادار بود. بین روش های مداخله در کاهش اضطراب و افسردگی تفاوت معناداری وجود نداشت.نتیجه گیری: استفاده از درمان های روان شناختی می تواند با کاهش میزان اضطراب و افسردگی در بیماران بازتوانی قلبی باعث همکاری درمانی بیشتر آن ها با کادر درمان و ارتقاء روحیه آن ها شده و به سلامت آن ها در آینده کمک کند.

کلید واژه: آرمیدگی عضلانی، حل مساله شناختی بین فردی (ICPS)، اضطراب، افسردگی، بیماران بازتوانی قلبی