بررسی اثر ریخته گری مجدد آلیاژهای بیس متال بر تطابق مارژین روکش های ریختگی با دو نوع خط خاتمه تراش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر ریخته گری مجدد آلیاژهای بیس متال بر تطابق مارژین روکش های ریختگی با دو نوع خط خاتمه تراش دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر ریخته گری مجدد آلیاژهای بیس متال بر تطابق مارژین روکش های ریختگی با دو نوع خط خاتمه تراش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر ریخته گری مجدد آلیاژهای بیس متال بر تطابق مارژین روکش های ریختگی با دو نوع خط خاتمه تراش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر ریخته گری مجدد آلیاژهای بیس متال بر تطابق مارژین روکش های ریختگی با دو نوع خط خاتمه تراش :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۸

مقدمه: استفاده مجدد از فلزات بیس در کارهای ریختگی ممکن است اثرات منفی بر تطابق مارجینال رستوریشن داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر ریکستینگ آلیاژهای بیس متال دوباره ریخته شده بر تطابق عمودی مارژین روکش های ریختگی و همچنین بررسی اثر نوع خط خاتمه تراش بر تطابق مارژین با درصدهای مختلف آلیاژ دوباره ریخته شده می باشد.مواد و روش ها: در این پژوهش، ۲ مدل فلزی با خط خاتمه تراش Shoulder bevel 45 و Shoulder 135 ساخته شد و بر روی هر کدام از آنها ۱۵ عدد کوپینگ مومی فرم داده شد. هر گروه ۱۵ تایی به ۳ گروه ۵ تاییA ، B و C تقسیم شد. در گروه A از آلیاژ ۱۰۰ درصد نو، در گروه B از آلیاژ ترکیبی ۵۰ درصد نو و ۵۰ درصد یک بار ریخته شده و در گروه C از آلیاژ ۱۰۰ درصد یک بار ریخته شده استفاده شد. الگوهای مومی آماده شده با آلیاژهای فوق ریخته و کوپینگ های فلزی آماده گردید. کوپینگ های فلزی آماده شده روی دای قرار داده شد و با گیره مخصوص ثابت گردید و توسط میکروسکوپ متریک و دوربینMoticam ، فاصله عمودی مارژین رستوریشن تا خط خاتمه تراش دای در ۴ نقطه باکال، لینگوال، مزیال و دیستال اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده توسط آزمون آنالیز واریانس دو طرفه و t-test در سطح اطمینان ۰۵/۰ مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: میانگین فاصله عمودی ایجاد شده در گروه های مورد پژوهش به قرار زیر می باشد: گروه A1 (خط خاتمه تراش شولدر ۱۳۵ و آلیاژ نو): ۱۱/۱۵۶ میکرون. گروه A2 (خط خاتمه تراش شولدر بول ۴۵ و آلیاژ نو): ۷۴/۹۹ میکرون. گروه B1 (خط خاتمه تراش شولدر ۱۳۵ و آلیاژ مخلوط ۵۰ درصد آلیاژ نو و ۵۰ درصد آلیاژ یک بار ریکست شده): ۳۸/۲۷۳ میکرون. گروه B2 (خط خاتمه تراش شولدر بول ۴۵ و آلیاژ مخلوط ۵۰ درصد آلیاژ نو و ۵۰ درصد آلیاژ یک بار ریکست شده): ۰۷/۱۲۳ میکرون. گروه C1 (خط خاتمه تراش شولدر ۱۳۵ و آلیاژ ۱۰۰ درصد یک بار ریکست شده): ۴۰/۳۶۹ میکرون. گروه C2 (خط خاتمه تراش شولدر بول ۴۵ و آلیاژ ۱۰۰ درصد یک بار ریکست شده): ۹۷/۱۰۶ میکرون. استفاده از ۳ درصد مختلف آلیاژ باعث ایجاد تفاوت در میانگین فاصله عمودی بین گروه های مختلف می شود (۰۳۶/۰=p value) در میانگین فاصله عمودی بین دو خط خاتمه تراش shoulder- bevel 45) و shoulder 135) در هر یک از درصدهای مختلف آلیاژ، تفاوت معنی داری وجود داشت (۰۰۱/۰=p value).نتیجه گیری: استفاده از ۳ درصد مختلف آلیاژ (آلیاژ ۱۰۰ درصد جدید، ۵۰ درصد آلیاژ جدید و ۵۰ درصد ریکست، آلیاژ ۱۰۰ درصد ریکست)، باعث ایجاد تفاوت در میانگین فاصله عمودی می شود. با توجه به میانگین کمتر در گروه) A آلیاژ ۱۰۰ درصد فلز جدید)، بهتر است از فلز خالص جدید استفاده شود. در گروه C (آلیاژ ۱۰۰ درصد ریکست) تفاوت معنی داری بین دو نوع خط تراش وجود دارد. پس استفاده از آلیاژ ۱۰۰ درصد ریکست شده برای هیچ کدام از دو نوع خط تراش مطلوب نمی باشد.

کلید واژه: تطابق مارژینال-تکنیک ریختگی دندان پزشکی- آلیاژ دندانی بیس متال