بررسی ارزش رجحانی گیاهان مورد چرای گوسفند طی فصل چرا در مراتع استپی خشکه رود ساوه (مطالعه موردی: نژاد آمیخته سنگسری- افشار)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ارزش رجحانی گیاهان مورد چرای گوسفند طی فصل چرا در مراتع استپی خشکه رود ساوه (مطالعه موردی: نژاد آمیخته سنگسری- افشار) دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ارزش رجحانی گیاهان مورد چرای گوسفند طی فصل چرا در مراتع استپی خشکه رود ساوه (مطالعه موردی: نژاد آمیخته سنگسری- افشار)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ارزش رجحانی گیاهان مورد چرای گوسفند طی فصل چرا در مراتع استپی خشکه رود ساوه (مطالعه موردی: نژاد آمیخته سنگسری- افشار)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ارزش رجحانی گیاهان مورد چرای گوسفند طی فصل چرا در مراتع استپی خشکه رود ساوه (مطالعه موردی: نژاد آمیخته سنگسری- افشار) :

سال انتشار : ۱۳۹۶

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مرتع و آبخیزداری (منابع طبیعی ایران)

تعداد صفحات :۲۰

تعیین ارزش رجحانی گونه های مرتعی از جمله اطلاعات ضروری برای برنامه ریزی و مدیریت صحیح مرتع و دام است. این پژوهش به منظور بررسی ارزش رجحانی گونه های مورد چرای گوسفند در ماه های مختلف فصل چرا و با استفاده از روش شاخص انتخاب گونه ها در مرتع خشکه رود ساوه انجام شد. داده های مربوط به تولید و مصرف گونه ها در داخل و خارج از قرق از ابتدای فصل چرا (اواسط آبان ماه) تا انتهای فصل چرا (اواسط اردیبهشت ماه) به مدت سه سال به منظور محاسبه شاخص انتخاب گونه جمع آوری شد. بر اساس نتایج به دست آمده بیشترین ارزش رجحانی مربوط به گونه های Poa sinaica (در کل ماه های فصل چرا) و Salsola laricina (مخصوصا در آبان و آذر) و کمترین آن مربوط به گونه Cousiniacylindraceae (در کل ماه های فصل چرا و مخصوصا در سال های خشک) می باشد. کاهش بارندگی در سال ۱۳۸۷ باعث افزایش درصد بهره برداری و شاخص رجحان گونه های مورد مطالعه شد. بطوریکه در فروردین ۱۳۸۷ گونه درمنه با شاخص رجحان ۲ جزء گونه های نسبتا خوشخوراک و گونه های Noaeamucronata و Stachysinflata با شاخص بالای ۲.۱ جزء گونه های کاملا خوشخوراک مرتع به شمار آمد. گونه پرتولید Salsola laricina در آبان و آذر ماه سال های مورد مطالعه با شاخص بالای ۱.۴ جزء گونه های نسبتا خوشخوراک تلقی شد. این گونه منبع بسیار مهمی برای تامین علوفه دام های مراتع استپی در طول سال به خصوص از اواسط آبان تا اواسط اسفند می باشد که با مدیریت صحیح چرا همچون رعایت ظرفیت چرا و زمان ورود و خروج دام باید از این منبع خدادادی، حفاظت و از بهره برداری بیش از حد آن جلوگیری نمود.

کلید واژه: ارزش رجحانی، رفتار چرایی، شاخص رجحان گونه، استپ، خشکه رود ساوه