ایجاد مسیریابی بهینه و افزایش تعداد گره های زنده با استفاده از عامل متحرک و منطق فازی در شبکه حسگر بیسیم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ایجاد مسیریابی بهینه و افزایش تعداد گره های زنده با استفاده از عامل متحرک و منطق فازی در شبکه حسگر بیسیم دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ایجاد مسیریابی بهینه و افزایش تعداد گره های زنده با استفاده از عامل متحرک و منطق فازی در شبکه حسگر بیسیم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ایجاد مسیریابی بهینه و افزایش تعداد گره های زنده با استفاده از عامل متحرک و منطق فازی در شبکه حسگر بیسیم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ایجاد مسیریابی بهینه و افزایش تعداد گره های زنده با استفاده از عامل متحرک و منطق فازی در شبکه حسگر بیسیم :

تعداد صفحات :۱۰

چکیده مقاله:

شبکههای حسگر بیسیم (WSNs (در بسیاری از کاربردها استفاده میشود و اطلاعات حساس را جمعآوری میکند و به یک مرکز تجزیه و تحلیل میفرستد. مسیریابی نامناسب نیز باعث میشود که انرژی شبکه بصورت نامتعادل مصرف شود و این اتلاف انرژی ناهموار می-تواند به طور قابلتوجهی، تعداد گره های زنده و طولعمر شبکه را کاهش دهد. در این مقاله، یک روش مسیریابی جدید را برای WSNsارایه شد و با تقویت فناوری تحرک و منطقفازی مسیلهی مسیریابی و در نهایت چگونگی پیدا کردن تعادل در مصرف انرژی در طول جمعآوری داده در WSNs ارایه شد. با گزارش گیری از یک شبکهی حسگر با گرههای یکنواخت توزیع شده و ثابت دادهها، نشان داده شد که این روش مسیریابی، مشکل اتلاف نابرابر انرژی در گره ها را به وسیلهی کنترل عاملمتحرک و منطقفازی کاهش میدهد به عبارت دیگر، به مدیریت پویای توان و کاهش مصرف انرژی WSNs بعد از طراحی و قرارگیری آنها میپردازند. منطقفازی در این روش ارایه شده، میتواند گرههای بهینه را برای مسیریابی بر اساس سه پارامتر فاصله تا عاملمتحرک، انرژی باقیمانده گرهها و فرکانس تعیین کند. در این کار، با استفاده از پارامترهای اشاره شده سعی شد تا با توازن مصرف انرژی در گرهها، ضمن حفظ پوشش شبکهای، تعداد گره های زنده و نتیجتا طولعمر شبکه افزایش یابد.نتایج شبیهسازی نشان میدهد که با روش ارایهشده، هنگامی که تمامی بستهها تحت سناریوی اول ارسال میشوند، طولعمر به دست آمده شبکه با روش ارایهشده نزدیک به چهار برابر طولعمر به دست آمده توسط الگوریتم star-A با منطقفازی افزایش یافته است.