بررسی تحمل به تنش خشکی دو رقم گندم تلقیح شده با رایزوباکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) تحت شرایط گلخانه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تحمل به تنش خشکی دو رقم گندم تلقیح شده با رایزوباکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) تحت شرایط گلخانه دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تحمل به تنش خشکی دو رقم گندم تلقیح شده با رایزوباکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) تحت شرایط گلخانه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تحمل به تنش خشکی دو رقم گندم تلقیح شده با رایزوباکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) تحت شرایط گلخانه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تحمل به تنش خشکی دو رقم گندم تلقیح شده با رایزوباکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) تحت شرایط گلخانه :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فیزیولوژی گیاهان زراعی

تعداد صفحات :۲۵

این پژوهش به منظور بررسی تحمل به تنش خشکی دو رقم گندم تلقیح شده با رایزوباکتری های محرک رشد گیاه ( PGPR) در سال زراعی ۹۳-۱۳۹۲ در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار بود. کرت اصلی شامل دو سطح آبیاری مطلوب و تنش خشکی (کم آبیاری در مرحله گرده افشانی تا پایان رسیدگی کامل) و کرت های فرعی شامل باکتری های PGPR در چهار سطج تلقیح بذر با Azotobacter chroococcum، تلقیح بذر با Azospirillum lipoferum، مصرف همزمان هر دو باکتری Azotobacter + Azospirillum و عدم کاربرد باکتری (شاهد) و دو رقم گندم شامل سیروان و مرودشت بود. صفات آزمایش شامل فعالیت آنزیم آنتی اکسیدانتی سوپراکسید دیسموتاز ( SOD)، فعالیت بیومارکر بیوشیمیایی مالون دی آلدهید ( MDA) میزان کلروفیل a، b و a+b بودند. نتایج آزمایش نشان داد، اثر ساده تیمارهای آبیاری، رقم و باکتری بر کلیه صفات مطالعه شده معنی دار (P£۰.۰۱) بود. میزان فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز ( SOD) در تیمار تنش خشکی بالاتر از تیمار آبیاری کامل (نرمال) بود. رقم سیروان و مرودشت به ترتیب با ۳.۶ و ۲.۷ واحد بر گرم پروتئین میزان فعالیت آنزیم SOD بیش تر و کم تری را نشان دادند. رقم سیروان در مقایسه با رقم مرودشت از میزان فعالیت بیومارکرMDA (27.424 میلی گرم بر گرم وزن تازه بافت) کم تر و محتوی کلروفیل a، b و a+b به ترتیب با ۳.۲۵۵، ۱.۵۷۸ و ۴.۸۱۱ (میلی گرم بر گرم وزن تازه بافت) بیش تری برخوردار بود. در مقابل، رقم مروردشت در مقایسه با رقم سیروان از میزان بیومارکرMDA (31.752 میلی گرم بر گرم وزن تازه بافت) بیش تر و محتوی کلروفیل a، b و a+b به ترتیب با ۲.۷۴۷، ۱.۳۳۰ و ۴.۰۳۲ (میلی گرم بر گرم وزن تازه بافت) کم تری برخوردار بود.

کلید واژه: آنزیم سوپراکسید دیسموتاز، بیومارکر مالون دی آلدهید و کلروفیل