مقایسه اثر اینولین، فروکتوالیگوساکارید و پلی دکستروز بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی آب سیب شفاف طی ۶ ماه نگهداری در دو دمای ۴

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر اینولین، فروکتوالیگوساکارید و پلی دکستروز بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی آب سیب شفاف طی ۶ ماه نگهداری در دو دمای ۴ دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر اینولین، فروکتوالیگوساکارید و پلی دکستروز بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی آب سیب شفاف طی ۶ ماه نگهداری در دو دمای ۴  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر اینولین، فروکتوالیگوساکارید و پلی دکستروز بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی آب سیب شفاف طی ۶ ماه نگهداری در دو دمای ۴،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر اینولین، فروکتوالیگوساکارید و پلی دکستروز بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی آب سیب شفاف طی ۶ ماه نگهداری در دو دمای ۴ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم و صنایع غذایی

تعداد صفحات :۱۳

هدف از این مطالعه تولید آب سیب شفاف پری بیوتیکی بود که علاوه بر دارا بودن اثرات سلامت بخش برای مصرف کنندگان، بتواند ویژگی های کیفی خود را به خوبی حفظ کند. در این تحقیق ترکیبات پری بیوتیک اینولین، فروکتوالیگوساکارید و پلی دکستروز هر کدام در سه مقدار ۲.۵، ۳.۵ و ۴.۵ درصد به آب سیب شفاف اضافه شدند و یک نمونه نیز بدون افزودن ماده پری بیوتیک به عنوان شاهد آماده شد. نمونه ها در دو دمای ۴°C و ۲۵°C برای مدت ۶ ماه نگهداری شدند و برخی ویژگی های فیزیکوشیمیایی آن ها شامل مواد جامد محلول در آب (بریکس)، قند احیاء و قند کل در روز اول تولید و در فواصل زمانی یک ماهه به مدت ۶ ماه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد با افزودن ماده پری بیوتیک مقدار بریکس، قند احیاء و قند کل افزایش یافت، طوری که مقدار بریکس از ۱۴.۱% در نمونه شاهد به ۱۷.۶% در نمونه های دارای ماده پری بیوتیک، مقدار قند احیاء از ۹.۴۵ گرم بر ۱۰۰ میلی لیتر در نمونه شاهد به رقمی بالای ۱۰ در نمونه های دارای ماده پری بیوتیک و مقدار قند کل از رقمی نزدیک ۱۲ در نمونه شاهد به رقمی بالای ۱۳ و ۱۴ بسته به نوع ماده مورد استفاده رسید. برای قند احیاء بیشترین مقدار در تیمارهای دارای پلی دکستروز و کمترین در تیمارهای دارای اینولین مشاهده شد و در مورد قند کل اینولین دارای بیشترین مقدار و پلی دکستروز دارای کمترین مقدار بود. در تمام موارد با افزایش درصد ماده پری بیوتیک میزان تغییرات نسبت به نمونه شاهد و نمونه های دارای مقدار کمتر ماده پری بیوتیک افزایش یافت. افزایش دما و زمان ماندگاری موجب افزایش مقدار قند احیاء و کاهش مقدار قند کل شد و تاثیری روی مقدار بریکس نمونه ها نداشت. با توجه به موارد فوق معلوم شد که میزان شیرینی نمونه های دارای ماده پری بیوتیک در نتیجه افزایش مقدار قندها افزایش می یابد و در این بین اینولین و فروکتوالیگوساکارید شیرینی بیشتری در محصول ایجاد می کنند.

کلید واژه: اینولین، فروکتوالیگوساکارید، پلی دکستروز، آب سیب شفاف