اثر استاتین ها بر یادگیری احترازی غیرفعال و نورژنز سلول هاي

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر استاتین ها بر یادگیری احترازی غیرفعال و نورژنز سلول هاي دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر استاتین ها بر یادگیری احترازی غیرفعال و نورژنز سلول هاي  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر استاتین ها بر یادگیری احترازی غیرفعال و نورژنز سلول هاي،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر استاتین ها بر یادگیری احترازی غیرفعال و نورژنز سلول هاي :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی

تعداد صفحات :۱۰

سابقه و هدف: بیماری آلزایمر، بیماری نورودژنرایتو وابسته به سن در دوران کهولت است که با از دست رفتن سلول های عصبی در مغز و دمانس مشخص می گردد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، رت های نر نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفتند: گروه کنترل: رت های دست نخورده، گروه شم: رت هایی که هسته NBM آنها با ایبوتینک اسید تخریب شده و حلال سالین به مدت ۱۴ روز به طریق گاواژ دریافت کردند، گروه تجربی ۱ و ۲ و ۳ به ترتیب رت هایی با تخریب NBM و دریافت کننده آتورواستاتین به میزان ۱ میلی گرم بر کیلوگرم، سیموواستاتین به میزان ۱ میلی گرم بر کیلوگرم و آتورواستاتین و سیموواستاتین هرکدام به میزان ۰.۵ میلی گرم بر کیلوگرم به مدت ۱۴ روز به طریق گاواژ بودند. یادگیری و حافظه تمام گروه ها با استفاده از دستگاه یادگیری احترازی غیر فعال (PAL) بررسی گردید. به منظور بررسی های بافتی، مغز به طور کامل خارج و به سرعت به فرمالین ۱۰% منتقل شد.یافته ها) STL :مدت زمان ماندن در قسمت روشن) در گروه های تجربی نسبت به کنترل و شم افزایش معنی داری پیدا کرد ( .(p<0.001تیمار با استاتین در گروه های تجربی باعث کاهش معنی دار (TDC (p<0.001 (مدت زمان باقی ماندن در قسمت تاریک) در مقایسه با گروه کنترل وشم شد. در مطالعات هیستولوژیکی مغز، افزایش معنی دار سلول های گرانولار در منطقه DG و همچنین افزایش معنی دار تعداد سلول های پیرامیدال در منطقه CA1 در گروه ۲ (۰.۰۰۱>p) و گروه ۳ (۰.۰۱>p) نسبت به گروه کنترل و شم مشاهده شد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که استاتین ها ممکن است منجر به بهبود یادگیری و حافظه و ترمیم هیپوکامپ در رت های نر آلزایمری شوند.

کلید واژه: آلزایمر، استاتین، یادگیری احترازی غیرفعال، هیپوکامپ، رت نر