تاثیر ۸هفته فعالیت پیاده روی بر میزان BDNF سرم خون و شاخص های سندرم متابولیک زنان میانسال غیرفعال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر ۸هفته فعالیت پیاده روی بر میزان BDNF سرم خون و شاخص های سندرم متابولیک زنان میانسال غیرفعال دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر ۸هفته فعالیت پیاده روی بر میزان BDNF سرم خون و شاخص های سندرم متابولیک زنان میانسال غیرفعال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر ۸هفته فعالیت پیاده روی بر میزان BDNF سرم خون و شاخص های سندرم متابولیک زنان میانسال غیرفعال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر ۸هفته فعالیت پیاده روی بر میزان BDNF سرم خون و شاخص های سندرم متابولیک زنان میانسال غیرفعال :

تعداد صفحات :۱۲

چکیده مقاله:

یکی ازمهمترین و دومین فاکتورنوتروفینی کشف شده استBDNF . )اچسون و همکاران ۱۹۹۵ این ، فاکتورنوتروفینی برنورون های خاص سیستم عصبی مرکزی – وعصبی محیطی – اثرمیگذارد و به حفظ و تقویت نورونها کمک میکندو باعث تولیدو رشد نورونها و سیناپسهای جدید میشود ) بنریاس و همکاران، ۲۰۰۱ یامادا و ناباشیما ۲۰۰۳ این ، پروتئین مرموزدرهیپوکمپ قشرمغزی وبخش فوقانی قشربنیادی فعال میباشدکه این موارد مراکزحیاتی یادگیری وتفکرات هستند پنسیا و همکاران ۲۰۰۱ BDNF درمغز و سیستم عصبی در بازسازی و تولید عضله نقش مهمی ایفا می کند و در شبکیه، سیستم عصبی مرکزی،نورونهای – حرکتی،کلیههاو سیستم گوارشی انسان و به غلظت بسیاربالا در هیپوکمپ و قشرمغزی وجود دارد )برونی و همکاران ۲۰۰۸ در رتیکلوم آندوپلاسمی ساخته میشود)برونی و همکاران، ۷۰۰۲ (. شواهدی از تاثیر این ژن برشاخصهای سندرم متابولیکی مشاهده شده است که احتمالا تاثیر این ژن بر غدد درون ریز از دلایل آن می باشد هانیو و همکاران، ۱۹۹۷ تی.ای. لاکا و همکاران، ۲۰۰۳ افزایش فعالیت جسمانی وآمادگی بدنی ممکن است به طورمستقیم وغیرمستقیم باکاهش شیوع سندرم متابولیک درارتباط باشد فورد و همکاران، ۲۰۰۲ یانگ ۲۰۱۲ سندرم متابولیک به عنوان حضورسه تاپنج شاخص خطرمتابولیکی درفردشناخته میشود )دورکمربیش از ۸۸ سانتیمتربرای خانمها،تریگلیسیریدخون بیش از ۱۵۰ میلیگرم بردسیلیتر HDL خون کمتراز ۴۰ میلیگرم بردسیلیتر،فشارخون بیش از ۱۳۰.۸۵ میلیمترجیوه وگلوکزخون ناشتای بالاتراز ۱۱۰ میلیگرم بردسیلیتر( که امروزه شیوع آن درکشورهای درحال توسعه باروند فزاینده ای مواجه شده است) تی.ای. لاکا ۲۰۰۳ .زولادزوهمکاران ۲۰۰۸ وسیفرت وهمکاران ۲۰۱۰ ،افزایش BDNF پایه پلاسما را به دنبال برنامه تمرین هوازی گزارش کردهاند. بااینحال،مطالعه زودلاز و همکاران ۲۰۰۸ (،فاقدگروه کنترل بود. به علاوه سیفرت و همکاران ۲۰۱۰ مشاهده کردندکه تولید BDNF ازمغز افزایش مییابد، ولی ا فزایش در BDNF پلاسما مشاهده نمیشود. آنها مردان با اضافهوزن را در مطالعه خود واردکردندکه به دلیل شرکت درفعالیت هوازی وزن بدن ودرصد چربی بدن آنها کاهش یافت. همچنین درگروه تمرین،کاهش بیشتری در بافت آدیپوز نسبت به گروه کنترل مشاهده شد، این مشاهده می تواند بیانگرآن باشدکه افزایش سطوح BDNF پایه درگروه تمرین احتمالا ناشی ازتغییردرمتابولیسم انرژی میباشد. بیکر و همکاران ۲۰۱۰ افزایش غلظت BDNF پایه پلاسما رادر مردان با نارسایی خفیف شناختی به دنبال برنامه هوازی درمقایسه با برنامه تمرین کششی گزارش کردند. درحالی که در زنان درست معکوس این پدیده گزارش شد. درمورد برنامه تمرین هوازی، فقط یک تحقیق افزایش پاسخ پایه BDNF پلاسما به ورزش را گزارش کرده است )آرایا و همکاران ۲۰۰۸ که فاقدگروه کنترل بود. بادرنظرگرفتن مطالعات با نتایج متناقض به تحقیقات بیشتری نیاز است تا فواید برنامه تمرین هوازی بر BDNF محیطی و یا فرآیندهای پردازش سلولی آن مشخص شود . روش پژوهش: جلسه آشنایی با تمرینات یک هفته قبل از آغاز اجرای تحقیق، برگزار شد. تمرینات مربوط به گروه تمرین، شامل هشت هفته دویدن ۳ بار در هفته(، به مدت ۲۰ تا ۴۰ دقیقه و با شدت ۵۵ تا ۷۰ درصد از ضربان قلب ذخیره بود و تمرین در زمان معینی از روز اجرا میشد ۸ تا ۹ صبح(. در هر جلسه، تمرینات به صورت متوالی و بدون استراحت انجام می شدند. زمان ست تمرینی در هفته اول ۲۰ دقیقه بود و با سپری شدن هردو هفته، ۱دقیقه به مدت زمات ست تمرین افزوده میشد، به طوری که در هفته هشتم تمرین به ست ۴۰ دقیقهای رسید. لازم به ذکر است که ضربان قلب استراحتی، هر هفته چک میشد