مقاله ارزشگذاری اقتصادی استفاده ازپسماندهای قابل بازیافت کارخانجات فراوری آبزیان جهت تولید برق

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزشگذاری اقتصادی استفاده ازپسماندهای قابل بازیافت کارخانجات فراوری آبزیان جهت تولید برق دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزشگذاری اقتصادی استفاده ازپسماندهای قابل بازیافت کارخانجات فراوری آبزیان جهت تولید برق  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزشگذاری اقتصادی استفاده ازپسماندهای قابل بازیافت کارخانجات فراوری آبزیان جهت تولید برق،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزشگذاری اقتصادی استفاده ازپسماندهای قابل بازیافت کارخانجات فراوری آبزیان جهت تولید برق :

تعداد صفحات:۵
چکیده:
در این تحقیق که در آزمایشگاه صورت گرفته است میزان ۰۴۴کیلوگرم از سه دسته از پسماند انواع آبزیان مورد بررسی قرار گرفته است. سه نمونه بصورت سه تیمار آزمایشی مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا پسماند مورد آزمایش به روغن ماهیتبدسل شده است. در این خصوص ضایعات با حرارت و سپس فشرده سازی به روغن ماهی تبدیل شدند. سپس روغن ماهی جمع اوری شده در سه تیمار آزمایشی توسط کاتالیزورهایقلیایی و همچنین اضافه نمودن متانول به بیودیزل تبدیل شده که مایع بیودیزل بدست آمده به رنگ نارنجی و به صورت مایع شناور می باشد. سپس نمونه حاصله از طریق دستگاه جذباتمی مورد بررسی قرار گرفته و میزان انرژی ذخیره شده آن که می تواند در موتور ژنراتور تبدیل به برق گردد مورد سنجش قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد میزان تولید بیودیزل درتیمار ۱ و مربوط به ماهیان دریایی می باشد مساوی ۱۱ تن بوده و در تیمار شماره ۴ که مربوط به ماهیان پرورشی می باشد مساوی ۱۴ تن می باشد. تیمار شماره ۱ مربوط به پسماند میگو و سخت پوستان می باشد و میزان تولید بیودیزل مساوی۱۴ بیودیزل می باشد. در تیمار شماره ۱ تولید برق معادل ۱۱ مگا وات برق تولید شده است. در تیمار شماره ۴ میزان تولید برق ۱۴ مگ وات و در تیمار شماره ۱ معادل ۱ مگا وات برقتولید شده است. نتایج نشان می دهد میزان تولید در ماهیان دریایی که در آبهای لب شور و شور زندگی بیشتر از ماهیان پرورشی است که در آبهای شیرین هستند و این دو از سختپوستان و میگو بیشتر بوده است. نتایج این تحقیق می تواند نشان دهد که در مراکز فراوری و بسته بندی آبزیان می توان پسماندهای تولیدی آبزیان را به بیودیزل و سپس بوسیلهژنراتور به برق تبدیل کرد.