مقاله بررسی خصوصیات ژئوتکنیکی خاکهای گچی شمال شرق مشهد و راهکارهای بهسازی آن (مطالعه موردی منطقه قرقی مشهد جهت احداث مجتمع های مسکونی مهر)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی خصوصیات ژئوتکنیکی خاکهای گچی شمال شرق مشهد و راهکارهای بهسازی آن (مطالعه موردی منطقه قرقی مشهد جهت احداث مجتمع های مسکونی مهر) دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی خصوصیات ژئوتکنیکی خاکهای گچی شمال شرق مشهد و راهکارهای بهسازی آن (مطالعه موردی منطقه قرقی مشهد جهت احداث مجتمع های مسکونی مهر)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی خصوصیات ژئوتکنیکی خاکهای گچی شمال شرق مشهد و راهکارهای بهسازی آن (مطالعه موردی منطقه قرقی مشهد جهت احداث مجتمع های مسکونی مهر)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی خصوصیات ژئوتکنیکی خاکهای گچی شمال شرق مشهد و راهکارهای بهسازی آن (مطالعه موردی منطقه قرقی مشهد جهت احداث مجتمع های مسکونی مهر) :

تعداد صفحات:۱۲

چکیده:

منطقه قرقی در ۵ کیلومتری شمال شرق شهر مشهد قرار دارد. این منطقه جهت احداث مجتمع های مسکونی مهر به وسعت ۱۸۰ هکتار در نظر گرفته شده است. قبل از اجرای این پروژه بزرگ، به دلیل شرایط ویژه ژئوتکنیکی منطقه، بررسی و شناسایی خاک جهت جلوگیری از بروز خسارات احتمالی، ضروری بنظر میرسید. در این منطقه بمنظور شناسایی لایه های خاک اقدام به حفر دو گمانه دستی به عمقهای ۵ متر و ۶ حلقه گمانه ماشینی به عمقهای ۱۰ تا ۱۵ متراز سطح طبیعی زمین گردید. پس از انجام مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی بر روی نمونه های خاک، مشکلات آن از قبیل پایین بودن مقادیر مقاومتی خاک، نشست زیاد و بالا بودن سولفات و گچ، ارزیابی شده و با توجه به نتایج بدست آمده از حفاریهای ژئوتکنیک در محل پروژه، منطقه مورد مطالعه، به دو بخش الف وب تقسیم بندی گردید. در این تحقیق جهت بهسازی خاک، با توجه به بالا بودن مقدار گچ و پایین بودن وزن مخصوص نسبی خاک روشهای گوناگون بهسازی مورد مطالعه قرار گرفت. در میان روشهای گوناگون بهسازی و بر اساس آزمایشات متعدد، نتیجه گیری شد که از مقدار درصد بهینه ای از آهک همراه ماسه برای تثبیت استفاده شود. باتوجه به وجودخاک ریزدانه قابل تورم و حاوی گچ در بخش زیادی از پروژه (محدوده الف )، علاوه برتثبیت خاک بوسیله آهک وماسه، استفاده ازمصالح درشت دانه و مناسب که در محدوده پروژه وجود دارد انجام شود. به این منظور لایهای به ضخامت حدود ۴۰ سانتی متر (در دو لایه ۲۰ سانتیمتری) در زیر پی ساختمانها ریخته شد و سپس با رطوبت بهینه وتوسط غلتک متراکم گردید. در نهایت با توجه به مشخصات سازه وبارهای وارده به پی و پایین بودن ظرفیت باربری خاک و احتمال وقوع نشست غیر یکنواخت ( به دلیل مشخصات خاک زیر پی)، استفاده از پی های نواری برای این پروژه در نظر گرفته شد..