مقاله تأثیر ماهیت متفاوت کربوهیدرات های غیرالیافی در جیره گاوهای هلشتاین بر خوراک مصرفی، بالانس انرژی، قابلیت هضم و الگوی مصرف خوراک در دوره انتقال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تأثیر ماهیت متفاوت کربوهیدرات های غیرالیافی در جیره گاوهای هلشتاین بر خوراک مصرفی، بالانس انرژی، قابلیت هضم و الگوی مصرف خوراک در دوره انتقال دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر ماهیت متفاوت کربوهیدرات های غیرالیافی در جیره گاوهای هلشتاین بر خوراک مصرفی، بالانس انرژی، قابلیت هضم و الگوی مصرف خوراک در دوره انتقال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر ماهیت متفاوت کربوهیدرات های غیرالیافی در جیره گاوهای هلشتاین بر خوراک مصرفی، بالانس انرژی، قابلیت هضم و الگوی مصرف خوراک در دوره انتقال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر ماهیت متفاوت کربوهیدرات های غیرالیافی در جیره گاوهای هلشتاین بر خوراک مصرفی، بالانس انرژی، قابلیت هضم و الگوی مصرف خوراک در دوره انتقال :

تعداد صفحات :۲۱

این پژوهش به‌منظور بررسی اثر جایگزینی تفاله چغندر‌قند با دانه جو در جیره گاوهای هلشتاین بر توازن انرژی، خوراک مصرفی، قابلیت هضم و رفتار مصرف خوراک در دوره انتقال انجام شد. در این آزمایش ۲۴ راس گاو هلشتاین چند بار زایش، طی ۲۸ روز پیش از تاریخ زایش مورد انتظار تا ۲۴ روز پس از زایش استفاده شدند. گاوها به­طور تصادفی به ‌سه تیمار آزمایشی اختصاص یافتند؛ تیمارهای آزمایشی در دوره پیش و پس از زایش به‌شرح زیر بودند: ۱)۱۰۰ درصد جو، ۲)۷۵ درصد جو + ۲۵درصد تفاله چغندرقند و ۳)۵۰ درصد جو+۵۰ درصد تفاله چغندرقند. خوراک مصرفی روزانه در پیش و پس از زایش در تیمار ۲۵ درصد تفاله چغندرقند (۶۴/۱۳ و ۲۲/۱۷) نسبت به دو تیمار دیگر بالاتر بود (۰۰۰۱/0P<). در دوران پیش و پس از زایش، خوراک مصرفی بر اساس درصد وزن بدن به‌ترتیب در تیمارهای ۵۰ (۰۱/۲ و ۳۱/۲) و ۲۵ (۸۱/۱ و ۶۰/۲) درصد تفاله چغندرقند بالاترین بود (۰۰۰۱/0P<). قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی در پیش و پس از زایش در بین تیمارها تفاوت معنی‌داری نداشت. pH شکمبه‌ای در پس از زایش در تیمار بدون تفاله چغندرقند پایین‌ترین (۷۷/۵) بود (۰۵/0P<). در دوره پیش از زایش، گاوها در جیره بدون تفاله چغندرقند، ذرات باقیمانده روی الک ۱۹ میلی‌متر را بیشتر (۷۴/۱۰۲) و ذرات بزرگتر از ۱۸/۱ میلی‌متر را کمتر (۹۰/۹۷) انتخاب کرده بودند (به­ترتیب ۰۵/0P< و ۰۱/0P<). نتایج این آزمایش نشان داد که جایگزینی ۲۵ درصد تفاله چغندر‌قند با جو در جیره‌های دوره انتقال، می‌تواند با تاثیرگذاری بر خوراک مصرفی، سبب بهبود عملکرد دام و سلامت شکمبه‌ای شود.