مقاله بررسی روابط دانه گرده- مادگی در تلاقی دو زیر گونه از سیب¬زمینی زراعی با گونه¬های وحشی آلو تتراپلویید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی روابط دانه گرده- مادگی در تلاقی دو زیر گونه از سیب¬زمینی زراعی با گونه¬های وحشی آلو تتراپلویید دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی روابط دانه گرده- مادگی در تلاقی دو زیر گونه از سیب¬زمینی زراعی با گونه¬های وحشی آلو تتراپلویید  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی روابط دانه گرده- مادگی در تلاقی دو زیر گونه از سیب¬زمینی زراعی با گونه¬های وحشی آلو تتراپلویید،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی روابط دانه گرده- مادگی در تلاقی دو زیر گونه از سیب¬زمینی زراعی با گونه¬های وحشی آلو تتراپلویید :

تعداد صفحات :۱۶

موفقیت تلاقی­های بین گونه­ای در سیب زمینی­ها عمدتاً بر پایه ناسازگاری پس تخمی بنام تئوری عدد توازنی آندوسپرم (EBN) یا پلوئیدی موثر توجیه می­شود که بر اساس آن دو گونه زمانی با هم تلاقی پذیر خواهند بود که از EBN یک­سانی برخوردار باشند اما علاوه بر این در برخی تلاقی­ها موانع پیش تخمی نیز مشاهده شده است. در این آزمایش تلاقی پذیری چهار گونه آلوتتراپلوئید ۲EBN (سولانوم آکول، استولونیفروم، فندلری و هیرتینگی) با ۱۱ کلون متعلق به دو زیر گونه از سیب زمینی­های زراعی اتوتتراپلوئید ۴EBN (سولانوم توبرزوم زیرگونه توبروزوم و زیرگونه آندیژنا) از نظر موانع پیش تخمی (رابطه گرده-مادگی) و میوه بندی و بذر دهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد علاوه بر تفاوت در EBN، ناسازگاری پیش تخمی نیز در این تلاقی­ها شایع است. شیوع ناسازگاری پیش تخمی زمانی که گونه­های وحشی به­صورت والد ماده در تلاقی شرکت داده شدند کمتر از تلاقی­های متقابل بود. در میان گونه های آلوتتراپلوئید سولانوم آکول از کم­ترین قابلیت نفوذ و سد کنندگی برخوردار بود و در بین دو زیر گونه زراعی نیز زیر گونه توبرزوم قابلیت سد کنندگی کمتری داشت. از مجموع ۱۱۶۹ گرده افشانی دو هیبرید از تلاقی توبروزوم × استولونیفروم، یک هیبرید از تلاقی توبروزوم × هیرتینگی و یک هیبرید از تلاقی توبرزوم × فندلری تولید شد. سه هیبرید اول تتراپلوئید و هیبرید آخر هیپوتتراپلوئید تشخیص داده شد.